استاد پرورش یک دبیر در دبیرستانهای اصفهان بود، ولی مُهذّب نفوس بود و انسان میساخت و در حقیقت شهیدپرور بود و در آخر خودش نیز پس از یک عمر تلاش و مبارزه با نفس درون و بیرون و مجاهدتهای خستگی ناپذیر در کنار شهیدانش در گلستان شهدای اصفهان آرمید.