یک واقعیّت این است که در این کشور از بعد از رحلت امام، سعی یک مجموعه مصمّمی بر این شد که آرمان های انقلاب را بکلّ بشویند بگذارند کنار. بعضی شان اشتباه کردند و همان اوّل، همین را اعلان هم کردند. در روزنامه مقاله نوشتند، حرف زدند.
کار فرهنگیِ درست آن چیزی است که جوان ما را انقلابی بار بیاورد. این کشور انقلاب کرده، به این انقلاب باید پابند بود؛ مبانی این انقلاب را بایستی جزو اصول زندگی خود قرار داد تا بتوانیم پیش برویم.
من به شما برادران و خواهران عزیز توجّه می دهم که نگاه کنید در این راهپیماییهای روز قدس یا بیستودوّم بهمن، عمده جوان ها هستند؛ این جوان ها همان جوان هایی هستند که شبانهروز به وسیله رسانههای صوتی و تصویری و اینترنتی، در زیر بمباران تخریب قرار دارند.
با تهمتزنی و جنجالآفرینی، بنده موافق نیستم؛ با تکفیر کردن و متهم کردن این و آن، بنده موافق نیستم. اعتقاد من این است که مجموعه انقلابی کشور ـ که بحمدالله تعداد بیشماری از آنها در بین جوان های ما، در بین صاحبنظران ما، اساتید ما، بزرگان ما، تحصیلکرده های ما حضور دارند ـ می توانند با منطقِ محکم وارد میدان بشوند، نقّادی کنند.
بنده بخصوص در ماه رمضانها و همچنین محرّم و صفر از این معنا استفسار می کنم و از کسانی سؤال می کنم که بروند تحقیق کنند، کار کنند و ببینند نسبتِ جلساتِ امسالِ ماه رمضان به سال گذشته چیست؛ می روند گزارش میآورند؛ انسان واقعاً حیرت می کند از این پیشرفت.