اتّحاد و یکسویی، لازمه حیات است و عقل و شرع بر این ملازمه، اتفاق دارند؛ تفرقه راهی به سوی نابودی است و انسانِ تک رو، تیشه به ریشه خویش می زند و چنین کاری از دیدگاه خدا و خرد محکوم است و مؤمنان و خردمندان، موظف به ایجاد و حفظ وحدت و پرهیز از تفرقه اند.