یکی از مواردی که تأخیر صلاة از وقت فضیلت یا وقت اِجزاء اولویت دارد این است که شخص در اول وقت فاقد ماء است و نمی تواند وضو یا غسل کند، ولکن.
وقتی انسان صلاة اللیل را مقدم می کند که بترسد خواب بماند، اما اگر به طور اتفاقی قبل از فجر بیدار شد، صاحب عروه می فرماید: در این صورت، صلاة اللیل اعاده ندارد.
صاحب عروه قدسسره میفرماید: صلاة در اول وقت افضل است ولی در مواردی تخصیص خورده است مثل صلاة جماعت ولو مؤخراً واقع بشود. ...
این که امام علیه السلام در این صحیحه فرمود: «فلیبدأ بالعشاء» عشاء را بخواند و مغرب را تأخیر بیندازد، این صریح در وقت اداء اوست. یعنی چون وقت ادائی مغرب تمام شده و مکلف هر دو نماز را نخوانده، به مقتضای این روایت، باید عشاء را ابتدا بخواند.
اگر عنوانی، موضوع حکم بشود که آن عنوان دو فرد دارد: یک فرد اختیاری و یک فرد اضطراری دارد، خطابی که آن عنوان در آن موضوع حکم است، منصرف است به فرد اختیاری، ....
در وقت فضیلت نماز صبح هم صاحب عروۀ می گوید: «و وقت فضیلة الصبح من طلوع الفجر الی حدوث الحمرة فی المشرق» از طلوع فجر است تا ظهور حمره، وقتی که سرخی قبل از طلوع شمس پیدا شد، وقت نافله تمام می شود...