داغ شقایق
تمام شهر را گشتم به دنبال صدای تو...
از کودکان نوشکفته شیرین زبانی که برا ی جشن قدومت، گل و آذین می آورند، تا پیران دیر، که گرد سپید روزگار، محاسنشان را به رنگ برف و دلشان را به شرح صدر، منور کرده است و معطر.