در گرمای سوزان مدینه، در حالی که آفتاب بر مزارع و باغها میتافت، زاهدی تارک دنیا به نام محمد بن منکدر، با دیدن امام باقر (ع) در حال سرکشی به زمینهای کشاورزی خود، دچار سوءتفاهم شد و به قصد نصیحت نزدیک شد؛ اما این ملاقات، نه نصیحتی از جانب زاهد، بلکه درسی بزرگ از سوی امام برای او رقم زد.