انسان ذاتاً خداجو و خدایاب است؛ فطرتی که در بنبستهای زندگی با ناخودآگاه فریاد میزند 'خدا' و ذات الهی را مییابد. این کشف، نه از راه تعلیم، که از طریق وجدان و درک درونی حاصل میشود، همانگونه که تشنه، آب را مییابد."