آیتالله حائری در قضیه مشروطیت بیطرفی کامل خود را حفظ کرد و نه در صف مستبدان بود و نه در جرگهی مشروطهخواهان و به شهادت اکثر منابع و حتی فرزندش در این حادثهی تاریخی بیطرفی کامل داشت و حتی زمانی که از نجف به کربلا رفت برای تدریس؛ کتابی از سید محمد کاظم یزدی که به مخالفت با مشروطه شهره بود و کتابی از آخوند خراسانی؛ از رهبران مشروطه توأماً استفاده و تدریس میکرد و با این کار عملاً بیطرفی خویش را برای همگان به اثبات رساند.