مولای من ، ترس ما از بلای دوری بود، اکنون ز چه ترسیم که در متن بلاییم! ما مجنون صفتان کوی دوستیم و مهر یار در دل داریم و کسی چون ما، نظر بازان کوی دوست و دلباخته کرم صاحب عصر و زمان(عج) نیست؛ پس، پرده از رخسار بردار و رازها هویدا کن که ما اسرار نهان را پاسداریم.
مولای من ، امید پایان یافتن عصر غیبتت، دلهایمان را بر این اندیشهها محکم و شجاعتمان را در برابر این ترسها، دوصد چندان کرده. دست کائنات و حمایت مولایی که شما باشید، تکیه گاه و پشت و پناهمان بوده و راهنمای راهمان است.