اگر دو نفر عالم عادل كه مي توانند مجتهد اعلم را تشخيص دهند اجتهاد يا اعلم بودن كسي را تصديق كنند حجت شرعي ثابت مي شود؛ يعني فرد مقلد در صورت عمل به آن در پيشگاه خداي متعال معذور است.
اگر شناختن اعلم مشكل باشد به احتياط واجب بايد از كسى تقليد كند كه گمان به اعلم بودن او دارد؛ بلكه اگر احتمال ضعيفى هم بدهد كه كسى اعلم است و بداند ديگرى از او اعلم نيست، به احتياط واجب بايد از او تقليد نمايد و اگر چند نفر در نظر او اعلم از ديگران و با يكديگر مساوى باشند بايد از يكى از آنان تقليد كند.
راه هاي مختلفي را براي دستيابي به دستور مجتهد و فتواي مرجع تقليد وجود دارد تا تكليف مقلدين روشن گردد.
اگر مجتهدِ اعلم در مسأله اى فتوا دهد، مقلّد آن مجتهد يعنى كسى كه از او تقليد مى كند، نمى تواند در آن مسأله به فتواى مجتهد ديگر عمل كند، ولى اگر فتوا ندهد و بفرمايد: احتياط آن است كه ...