وقتی به او می گفتند: «آقا، بس است. آخر چقدر عبادت! کمی هم به درس و بحث برسید!»، می گفت: «نگران نباش! برای من به تجربه معلوم شده اگر از عبادات کم نشود، درسی که نیاز به یک ساعت مطالعه دارد، برای من با ده دقیقه تمام می شود».
در همان کتابخانه مسجد که بعد از درس می آمد، وضو می گرفت، بعد نافله میخواند و بعد می آمد برای نماز ظهر و عصر، من مکرر دیدم که ایشان قرآن باز می کرد و سوره حمد را از روی کتاب می خواند.
حضرت معصومه (س) از قبیل امامزادههای مطلق نیست که هنگام زیارت او زیارتنامه مطلق امامزادهها خوانده شود. بلکه زیارت مخصوص به خود را دارد؛ زیرا در روایت است: «مَن زارها وَجَبت لَهُ الجَنَّه؛ هر کس او را زیارت کند، بهشت بر او واجب میشود.»
آیت الله بهجت(ره) میفرمود: اگر مورچهای ما را گاز بگیرد قرار و آرام نداریم و از گزیدن یک کک و پشه ناراحت میشویم، پس چرا بر سر مؤمنین و مؤمنات از زمین و هوا آتش و موشک میبارد ولی ما ناراحت نمیشویم؟
امام حسن عسکری (ع) به فرزند عزیز خود فرموده بودند که در شهرها و بلاد نمان، بلکه جایی برو که تو را نشناسند که مبادا به جانت آسیبی برسانند.
مراجع تقلید درباره اقامه نماز کامل و یا شکسته در اطراف ضریح امام حسین (ع) نظرات قابل توجهی دارند.
آیت الله بهجت(ره) میفرمود: امام سجاد (ع) در حال اسارت و درحالیکه غُل و زنجیر به گردن داشت، به سائل، شاهانه کمک میکند. ما چنین بزرگانی داریم که همه چیز ما از آنهاست، ولی گویا آنها را نداریم.