توجه به مسائل و گرفتاری‌های مردم یکی از وظایفی است که در دین اسلام بر آن تأکید شده است. به خصوص مسلمانان وظیفه دارند توجه ویژه‌ای نسبت به مردم هم‌دین خود داشته باشند و از یکدیگر حمایت کنند. این نکته در سخنان بزرگان و علمای دین هم بارها مورد توجه قرار گرفته و آیت الله العظمی محمدتقی بهجت (ره) بارها در سخنان خود بر لزوم حمایت از مردم مظلوم و مسلمانان سراسر جهان تأکید کردند. از جمله طی سخنانی که شرح آن در کتاب «در محضر بهجت(ره)» نوشته شده، فرمودند:

نقل کردند که: کشتن هزار نفر در جبهه نظیر کشتن هزار گوسفند است! با این حال ما هیچ متأثر نمی‌شویم. آیا خوب است فردا هم بلا بر سر تو بیاید و از کسی سروصدا و فریاد بلند نشود و اصلاً متأثر نشوند، و چه‌بسا بالاترها هم متأثر نشوند.

آیا ناراحت نمی‌شوی؟ اگر مورچه‌ای ما را گاز بگیرد قرار و آرام نداریم و از گزیدن یک کک و پشه ناراحت می‌شویم، پس چرا بر سر مؤمنین و مؤمنات از زمین و هوا آتش و موشک می‌بارد ولی ما ناراحت نمی‌شویم؟

چگونه ما که از نیش یک پشه قرار و آرام نداریم، حاضر می‌شویم این همه تیر و بلا و عذاب بر سر مسلمانان بریزد! با اینکه در روایت آمده است: «أَحِبَّ لِأَخِیکَ [الْمُسْلِمِ] مَا تُحِبُّ لِنَفْسِکَ» آنچه برای خود دوست داری، برای برادر [مسلمانت] دوست بدار.

و نیز: «وَ احْذَرْ کُلَّ عَمَلٍ یَرْضَاهُ صَاحِبُهُ لِنَفْسِهِ وَ [یَکْرَهُهُ‏] یُکْرَهُ لِعَامَّةِ الْمُسْلِمِینَ» از انجام هر عملی که برای خود می‌پسندی و برای عموم مسلمانان نمی‌پسندی، بپرهیز.