به گزارش خیمه مگ،اگر کسی اندکآشنایی با سیرهی جهادی و سیاسی «امامخامنهای» داشته باشد، میداند که عدمحضورشان در بعضی جلسات اخیر نه از باب رفتن به پناهگاه، بلکه نشستن در کمینگاه بود! مؤید این ادعا، سخنرانی بهجتآور امروز ایشان است.
آقا امروز خیلی مبتهِج بودند؛ لحن و محتوا و زبانبدنشان در کنار اصل حضورشان، کاملاً این ابتهاج را فریاد میکرد؛ و چرا مبتهج نباشند وقتی امتشان زیر سنگینترین هجمههای رسانه و حملههای ددمنشانه، اینگونه استوار ایستاد و ضربهای سختتر از وعدههای صادق غرورآفرین بر دشمن نواخت!
امروز هرچند مخاطبشان در حسینیهی امام خمینی، مسئولان قضایی بودند، اما اگر مشروح بیاناتشان را ببینید، میفهمید که ایشان فقط با «مردم» و برای «مردم» سخن گفتند؛
«مردمی» که در این سالها و در این جنگ اخیر نقش و رفتارشان تمدنی و تاریخساز بود.
در بیان آقا، «اراده» و «انسجام» مردم در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه بسیار درخشید؛ دو صفتی که باید همه مراقب آنها باشند؛ دلسوزان انقلاب بیشتر.
تذکرات مشفقانه و مدبرانهی ایشان هم برای حفظ و ارتقای این دو ویژگی بود؛ قویظاهرشدن در میدان نظامی و دیپلماسی و توجه به جهتگیریهای درست در عرصهی دیپلماسی که بارها توسط معظمله مطرح شده، باعث تقویت قابلتوجه «اراده» و «انسجام» ملت خواهدشد؛ کمااینکه انتقادات عالمانه و مشفقانه و محترمانه هم میتواند کمککار مسئولان و تقویتکنندهی «اراده» و «انسجام» مردم باشد.
«اراده» و «انسجام» مردم، نصرت الهی را برای آنان تضمین خواهد کرد. راه تقویت این دو در رفتار و گفتار چند روز اخیر «آقا» کاملاً مشهود بود:
باورداشتن به «ایران حسینی»!
اگر مجلس روضهی سیدالشهداء را در دل خطر برگزار میکنند و اگر به حاجمحمود میگویند: «ای ایران بخوان»، یعنی راه کوتاه و بلند برای تقویت «اراده» و «انسجام» مردم، ایرانیاست که برای سیدالشهداء جان و مال و هستی میدهد؛ یعنی همانی که حاجقاسم عزیز در وصیتنامهاش خطاب به همهی ما نوشت: «امروز قرارگاه حسینبن علی، ایران است. بدانید جمهوری اسلامی حرم است و این حرم اگر ماند، دیگر حرمها میمانند.»