به گزارش محیانیوز، هفتاد و دومین سوره قرآن کریم «جن» نام دارد. این سوره با ۲۸ آیه در جزء بیست و نهم قرآن کریم جای گرفته است. این سوره که مکی است، در ترتیب نزول، چهلمین سوره‌ای است که بر پیامبر اسلام (ص) نازل شده است.

نامگذاری این سوره به نام «‌جن» به دلیل وجود واژه جن در نخستین آیه و وجود مطالبی درباره جن، در این سوره است. این سوره به داستان چند نفر از جن‌ها اشاره می‌کند که صدای خواندن قرآن را شنیدند و اسلام و اصول دین ایمان آوردند.

سوره جن بعضی از اعتقادات و نظرات ساختگی مردم در مورد جن را مطرح کرده و به آنها پاسخ می‌دهد. این سوره جن را موجودی اسرارآمیز دانسته‌اند که مانند انسان دارای شعور، اختیار و تکلیف است و به دلیل طبیعت و شرایطی که دارد، انسان توان دیدنش را ندارد و در شرایط عادی، قابل درک حسی نیست. بنابر برخی آیات و روایات، جن، آفریده شده از آتش و یا ترکیب شده از آتش است و هدف از خلقت او مانند انسان، عبادت و بندگی خدا است. به کارهای دنیایی او در آخرت رسیدگی می شود و ممکن است مؤمن یا مشرک باشد.

موضوع‌ اصلی‌ سوره «جن»، توحید و ربوبیت‌ انحصاری‌ خدا و عبودیت‌ خالصانه‌ و نفی‌ عبادت‌ غیر خدا است‌. در این سوره به وجود دو گروه مؤمن و کافر در طایفه جن اشاره می‌شود که مانند انسان‌ها برخی درستکار و برخی بدکار هستند. بر این نکته نیز تأکید شده که دعوت پیامبر اسلام(ص) برای انسان‌ها و جن‌ها عمومیت دارد.

در این‌ سوره‌ آمده‌ است‌ که‌ جنیان‌ به‌ محض شنیدن آیات قرآن‌ به‌ دو صفت‌ «عربی بودن» و «هدایتگری» پی‌ بردند و تحت‌ تأثیر آن‌ قرار گرفتند و به‌ آن‌ ایمان‌ آوردند، اما وقتی‌ همین‌ مشرکان همین آیات را می‌شنیدند خدا را تکذیب می‌کردند و پیامبر را دیوانه و شاعر می‌خواندند.

این سوره در ادامه به بیان شیوه خداوند در آزمودن مردم‌ در برابر نعمت‌های خدا و تأکید بر شکرگزاری‌ و عبادت خالصانه‌ در برابر خدا و رد هرگونه‌ نفع‌ و ضرر از سوی‌ غیر خدا و سرزنش‌ مشرکان‌ به‌ دلیل‌ مغرور شدن‌ می‌پردازد.

در پایان این سوره به علم پنهانی خداوند و قراردادن آن در اختیار هر کسی که بخواهد و همچنین تسلط خداوند بر همه چیز اشاره می‌کند.

بر اساس این آیات علم مخصوص خداوند است و خداوند علم پنهانی را در ذات خودش می‌داند در این صورت غیر خداوند با آموزش‌های الهی به علم پنهانی دست پیدا می‌کند.