به گزارش خیمه مگ، حجتالاسلام والمسلمین مهدی بیاتی، فعال و کنشگر حوزه عفاف و حجاب طی سخنانی در نشست علمی «نقش حوزه علمیه در ساماندهی عفاف و حجاب در کشور (با محوریت مواجهه با کشف حجاب و برهنگی)» با بیان اینکه برهنگی جدی در کشورهای غربی وجود دارد و تلاش دارند تا جامعه ما را هم با خود همسو کنند، گفت: غرب تا جایی پیش رفته است که به عادیسازی همجنسبازی روی آورده است و در مورد حجاب هم در جامعه ما که مسئلهای حاشیهای نیست باید برنامهریزی جدی وجود داشته باشد.
وی افزود: امام خمینی(ره) از ابتدا در این مقوله حساسیت به خرج دادند و متعاقب سخنان ایشان قانونی وضع شد که اگر کسی در انظار عمومی حجاب شرعی را رعایت نکند تا ۷۴ ضربه شلاق دارد که این قانون در دهه ۶۰ تصویب شد ولی کم کم تبصرههایی بر آن وارد شد ولی کما کان هنوز هم بیحجابی در قانون جرم است.
بیاتی بیان کرد: البته در قانون فعلی تلاش بر این است که آن را به جای جرم به تخلف تبدیل کنند تا پلیس بتواند برخورد قانونی داشته باشد و متعاقب آن مسئله به قوه قضائیه سپرده شود و در مصوبه سال ۱۳۶۴، شورای عالی انقلاب فرهنگی مسئله حجاب را بررسی و برای دستگاههای مختلف وظایف و مسئولیتهایی تعیین شده است؛ در سال ۹۸ مجددا بررسی در این زمینه صورت گرفت و دستگاههایی که هیچ نامی از آنها نبود وارد مسئولیت قانونی شدند که حوزه هم یکی از این نهادها است.
وی افزود: حوزه تا سال ۱۳۹۸ هیچ جایگاه قانونی در مسئله حجاب نداشت ولی چیزی که عجیب است این است که ما بعد از تصویب این قانون هم جنب و جوش خاصی را در این عرصه از حوزه شاهد نیستیم یعنی نه درس خارجی برپا شد و نه ستادی برای آن به وجود آمد و نه بودجهای برای آن تعیین شد.
بیاتی بیان کرد: حوزه هر چند دیرهنگام باید وارد این مسئله شود و نقش خود را ایفا کند.
همچنین حجتالاسلام والمسلمین ولیالله لونی، رئیس مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، در پاسخ به این پرسش که الان ۴۴ سال است که از انقلاب میگذرد و مسئله عفاف و حجاب هم موضوع جدیدی نیست و چه اتفاقی باید در حوزه عفاف و حجاب رخ دهد تا اقدامی جدی از سوی حوزه صورت گیرد؟ و مشخصا جامعه مدرسین حوزه و شورای عالی وارد مسئله شوند، گفت: در زمینه عفاف و حجاب، مسائل زیادی وجود دارد و هم حوزه و هم نظام در این زمینه حساسیت دارند.
وی افزود: حجاب یک امر ظاهری است لذا میبیند گاهی پرسیده میشود کسی بد دل و بدبین باشد بدتر است یا کسی که حجابش کمتر است؛ با این سؤال میخواهند القاء کنند سلامت باطن بر تنظیم ظواهر مقدم است.
لونی با تأکید بر اینکه حساسیت ما بر این مسئله به معنای مهمتربودن نیست، بیان کرد: بلکه وجه آن این است که پوشش امری است که پیوسته خودنمایی دارد؛ چه پوشش کامل باشد یا ناقص و یا بدون پوشش؛ مثلا انسان در ظواهری چون گفتار مانند غیبت وضع فرد آشکار است ولی بدبینی و عدم تمایل بر حمل بر صحت و دوست نداشتن انسان دیگر و عدم قبولی آخرت، اموری باطنی است و فرد وقتی دروغ بگوید و غیبت کند پیداست و پوشش هم دائما خودنمایی دارد و مردم در مورد فرد قضاوت میکنند.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: وقتی اینقدر این پدیده مهم است و بخشی از حیات اجتماعی در گرو این ظواهر و جلوههای اجتماعی است حساسیت باید بیشتر باشد و البته در این عرصه در حوزه کم و کاستی داریم. البته آیتالله اعرافی از بزرگان و افتخارات حوزه هستند و اقدامات بسیار ارزندهای انجام دادهاند ولی نتیجه مطلوبی که مدنظر باشد و خروجی مناسبی را شاهد نیستیم.
لونی با بیان اینکه امروز منشا علوم انسانی ما در دانشگاهها برگرفته از روش علوم تجربی غربی با مبنای پوزیتیویسم و مادیگرایی است، اظهار کرد: البته در دانشگاه و حوزه کارهای خوبی در زمینه اصلاح علوم انسانی شده است ولی کافی نیست لذا شاهدیم که فردی دانشگاه میرود که مذهبی است ولی در نگرش اجتماعی و فرهنگی کاملا شبه لائیک عمل میکند؛ اگر اینگونه دانشگاه و کتب و علوم انسانی موجود اثر منفی دارد چه انتظاری داریم که دختران ما وارد دانشگاه شوند و محجبه باقی بمانند.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه دیدگاههای مختلفی در مسائل حتی در بین مراجع تقلید هم وجود دارد، اضافه کرد: ما نمیتوانیم هر کدام از نظرات مراجع تقلید را به عنوان نسخهای برای اداره کشور بدهیم بلکه باید نظرات جمع و با مواجهه عقل جمعی تبدیل به مجموعه آراء واحد و مشترک شوند که این مسئله در ابتدا متوجه جامعه مدرسین و بعد شورای عالی است که از طریق جامعه مدرسین انتخاب میشوند.
رئیس مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه تأکید کرد: تهاجم از بدو خلقت انسان وجود داشته است و محصول امروز و دیروز و اغتشاشات اخیر نیست و از ابتدا ابلیس هجمه فرهنگی علیه آدم و حوا داشت امروز هم هجمه همه جانبه فرهنگی از سوی دشمن وجود دارد.
وی افزود: در بحث حجاب باید نگاه همه جانبه وجود داشته باشد و هجمه فرهنگی و برنامهریزی فرهنگی و رسانهای دشمن در کنار تغییرات فرهنگی در داخل کشور و چالشهای اجتماعی و گرایشات در بطن جامعه و ... با همدیگر تحلیل شوند و منطبق بر واقعیات برنامهریزی و تصمیمگیری کنیم.