به گزارش خیمه مگ، محسن اکبری شاهرودی در نوشتاری با عنوان «نیمروز عاشورا، دیوانی که انیس آقا بود»، نگاهی به سیره عاشورایی مرجع بصیر، حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (ره) دارد که آن را در ذیل می خوانیم؛

هلال ماه محرّم ز نو هویدا شد
بیا که رایت سلطان عشق بر پا شد
به دشت ماریه از همّت بلند حسین
کتاب همّت و ایمان و صبر معنا شد

ماه محرّم که فرا می‌رسید، فقیه ولایی حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی رضوان الله تعالی علیه، لباس عزای مولا و ارباب خودش را بر تن می‌کرد و دو ماه محرّم و صفر را سیاه‌پوش عزای عزیز زهرای اطهر سلام الله علیها بود و ایشان که همواره به مصداق (المُومِنُ بُشرُه فی وَجهِه) تبسّم بر لب داشتند، در این ایّام به دستور عملی (کانَ اَبی اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا یُری ضاحِکاً وَ کانَتِ الْکآبه تَغْلِبُ عَلَیْهِ) در حزن و اندوه وصف‌ناشدنی، حال و هوای دیگری داشتند.

▫️ گرچه توجّه ایشان به مطالعه آثار عاشورایی مانند مقاتل و تواریخ و ... و نوشتن‌شان در تحلیل نهضت جاودان کربلا و ردّ شبهات منحرفان در همه عمر با برکتشان بر همه روشن است، لیکن عنایتشان به چند کتاب مخصوص بیش از سایر آثار بود که ذکر آنها فرصتی طولانی می‌طلبد.

به‌مناسبت و از میان آثار ادبی و اشعاری که مورد علاقه خاص ایشان قرار داشت، و سال آخر حیات طیّبه‌شان، شده بود انیس و مونس لحظات اشک و آه ایشان بر حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام، دیوان شریف (نیمروز عاشورا) را می‌توانم نام ببرم.

این مجموعه شعری ارزشمند، سروده‌های روح‌افزا و والای شاعر ارجمند مرحوم محمّد بیریای گیلانی است.

آن شاعر عزیز، در ایام جوانیِ مرحوم آقا رضوان الله تعالی علیه که گلپایگان بودند، خدمت والد معظّم ایشان رسیده بود و آشنایی ایشان با طبع و ذوق ولایی مرحوم بیریای گیلانی، از همان‌ دیار و زمان بود.

این دیوان جانسوز، حاصل چهار سال مطالعه عمیق و دقیق شاعر گرانقدر درباره نهضت جاودان عاشوراست و انسان را بی‌اختیار، راهی وادی پر سوز و گداز کربلا می‌کند و با کوله‌باری از معرفت، توفیق زیارت قلبی حضرت سید الشهداء و اصحاب با وفای آن حضرت علیهم السلام را نصیب انسان می‌سازد.

گرچه مرحوم آقا، اشعار این دیوان را همواره می‌خواندند لیکن در این سال آخر که قُرب وصال حضرت سیدالشهدا علیه السلام از سیمای درخشان و اشک‌های سوزان‌شان معلوم بود، می‌توانم بگویم هیچ روزی نمی‌گذشت که این کتاب در مقابل ایشان نباشد و غالب ایّام سال آخر، اشعار را می‌خواندند و تحسین می‌کردند و اشک می‌ریختند.

روزی هم به حقیر دستور فرمودند با آقایان عتبه مقدّسه حسینیه تماس بگیرم و از همان‌جا از این دیوان، بسیار تجلیل کردند و توصیه به طبع و نشر آن نمودند که بحمدالله این مجموعه گرانبها به همّت مسئولان محترم موسسه وارث الانبیاء علیهم‌السلام عتبه مقدّسه، جهت طبع و نشر آماده شده است؛ گرچه جای آن فقیه ولایی برای رویت طبع جدید این اثر گرانسنگ خالی است، امّا اکنون که در حرم ملائک‌پاسبان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام آرمیده‌اند، از ثواب طبع و نشر آن در خوان کرم حضرت امام حسین ‌علیه‌السلام بهره‌مند خواهند بود و به یقین، کام تشنگان صهبای ولایت، از مطالعه این کتاب گرانسنگ، سیراب خواهد شد. اعلی الله مقامه الشریف و حشره مع الامام الحسین علیه السلام و اصحابه.