به گزارش خیمه مگ،استان قزوین مهد علم و ادب و همواره از صدر اسلام تاکنون شهدای بسیاری را تقدیم نموده است که تاریخ خونبار شیعه گواهی صادقی بر آن می‌باشد و در مقطع حساس و تاریخی ۸ سال دفاع مقدس نیز حوزه علمیه قزوین مانند سایر حوزه‌های علمیه سراسر کشور طلاب و روحانیون زیادی را در قالب مبلّغ و رزمی به سراسر جبهه‌های نبرد اعزام کرد تا در کنار سراسر رزمندگان و با نثار خون خود تداوم بخش راه سرخ و ماندگار شهدای صدر اسلام تاکنون و موجب فخر اسلام و قرآن باشند.

در این بخش با روحانی شهید سید مجتبی افضل موسوی آشنا می‌شویم:

روحانی شهید سید مجتبی افضل موسوی در سال ۱۳۲۳ در روستای سگزآباد از توابع بویین زهرا قدم به عالم هستی نهاد علاقه او و خانواده‌اش به اسلام و قرآن و شیفتگی‌اش به علوم آل محمد (ص) باعث شد که بعد از طی دوران کودکی و گذراندن تحصیلات ابتدایی وارد حوزه علمیه قزوین شده و مدتی پس از بهره‌مندی از استادان قزوینی راهی دیار خون و قیام شهر فقاهت و شهادت شدت تا در جوار آستانه مقدسه حضرت معصومه (س) به خوشه چینی از خرمن پر محصول علم و عمل و اخلاق مشغول گردد و به عنوان طلبه‌ای ساده زیست و بی آلایش در محضر اساتید معظم حاضر و روح تشنه‌اش را از تعالیم اسلامی سیراب کند.

او به حکم وظیفه و برای گسترش فعالیت‌های اجتماعی به شهر تهران عزیمت کرد و دامنه فعالیت‌های سیاسی و مذهبی‌اش را گسترش داد. فعالیت‌های او به حدی بود که چند بار توسط ساواک و عوامل رژیم دستگیر و روانه زندان شد. هر بار سخت‌ترین شکنجه‌ها را تحمل می‌کرد و بعد از مدتی آزاد می‌شد و پس از آزادی مصمم‌تر از قبل به مبارزات و خدمات اجتماعی خود می‌پرداخت و درصدد هدایت و آگاهی دادن به مردم بر می‌آمد.

علاوه بر مبارزات سیاسی در ساخت مسجد، حمام، پارک و… برای مردم تلاش‌های فراوانی کرد و خانه‌اش محل امید محرومین و مظلومین بود و بسیاری از مشکلات نیازمندان را مرتفع می‌کرد.

در دوران اوج‌گیری انقلاب اسلامی با سخنرانی‌های جامع و حضور در صفوف راهپیمایان، مردم را به مبارزه علیه رژیم جبار و وابسته پهلوی تشویق کرد و به سهم خودش نقش به سزایی در این نهضت الهی ایفا کرد.

شهید افضل موسوی پس از پیروزی انقلاب اسلامی خدمات و فعالیت‌های خود را ادامه داد و در منطقه غرب تهران و همچنین کرج منشأ خدمات چشمگیری از جمله احداث مسجد گردید.

او که عاشق امام و انقلاب بود به جرم حمایت از نظام مقدس جمهوری اسلامی توسط منافقین کوردل که از اساس با اسلام مخالف هستند بارها تهدید شده بود.

روز ۲۷ اسفند سال ۱۳۶۰ در حالی که همراه حجت الاسلام حسین مظفر مقام در حال عبور از بزرگراه تهران کرج بودند مورد شناسایی یکی از واحدهای تروریستی منافقین قرار گرفت که با پوشیدن لباس نظامی به عنوان پاسدار به آنها نزدیک شده و به خودروی حامل او دستور ایست داده و بلافاصله آنها را هدف رگبار مسلسل قرار می‌دهند که این دو روحانی والا مقام در کنار هم و در راه خدا و خدمت به خلق به فیض عظیم شهادت نائل آمدند.

امروز مزار مقدس این شهید گرامی در سگزآباد بویین زهرا محل زیارت دوستداران انقلاب اسلامی است.