۱۳ اسفند ۱۴۰۲ - ۰۸:۰۰

رحمت واسعه الهی و ارتباط آن با توبه بندگان چگونه است؟

رحمت واسعه الهی و ارتباط آن با توبه بندگان چگونه است؟
مرحوم آیت الله ناصری به تحلیل موضوع «رحمت واسعه الهی و بازگشت به مسیر بندگی» پرداخت.
کد خبر: ۴۷۵۵

به گزارش خیمه مگ،مرحوم آیت الله محمدعلی ناصری از اساتید اخلاق حوزه در یکی از دروس اخلاق خود به موضوع « رحمت واسعه الهی و ارتباط آن با توبه بندگان» پرداخت که متن آن بدین شرح است:

 

شخصی نزد پیامبر اکرم(ص) آمد و گفت: یا رسول الله فلانی از رحمت خدا مایوس است، حضرت پرسیدند: «چرا؟ هر چقدر که گناه کردید، از رحمت خدا مایوس نشوید، زیرا که عظمت رحمت خدا بیشتر از گناهان است.»

انسان اگر به سمت خدا برود می‏فهمد که خدا چقدر او را دوست دارد. بیدار شدن انسان از خواب غفلت عامل نزول امتحانات الهی است.

شخص اعرابی نزد رسوال الله آمد و گفت یا رسول الله اگر کسی گناه کند خداوند چه می کند؟ فرمودند: «در نامه اعمال ثبت میشود و شاهدان ناظر گناه هستند» شخص پرسید یا رسول الله اگر توبه کرد چه میشود؟ حضرت فرمودند: «گناه را میبخشد» پرسید پس شاهدان چه میشوند؟ فرمودند: «آنها فراموش می‌کنند.» گفت اگر دو مرتبه گناه کند؟ فرمودند: «باز هم مینویسد.» گفت اگر توبه کند؟ فرمودند: «باز هم میبخشد.» شاهدان همان ائمه، ملائکه، زمین، شب و روز و بقیه مخلوقات است.

خداوند تواب است و توبه کنندگان را دوست دارد. انسان سعی کند گناه نکند، اگر گناهی کرد توبه کند و سعی کند توبه خود را نشکند. اگر دل شکسته شد، مایوس از رحمت خداوند نشود، چرا که خداوند کریم و ستار است.

روایت دیگری وارد شده است که قلب انسان به منزله زمین است، و مطابق بیان حضرت امیر المومنین علیه السلام، دنیا مزرعه آخرت است، پس زمینِ قلب را باید کشت و زرع کرد. ایمان به منزله بذر و نهال است و اعمال واجب و مستحب، آب مورد نیاز زمین هستند و ترک گناه نیز به منزله، مراقبت از این نهال و بذر است.

خداوند دارای صفت ثبوتیه غنی است و به اعمال ما نیازی ندارد بلکه این اعمال برای خود ماست در صورت انجام آنها اثراتشان را می‏‌بینی. مرحوم بانو هاشمی در کتاب خود با نام اربعین با جمع آوری روایات ائمه ۳۶ اثر برای نماز بر میشمارد. بزرگان دینی مطالبی را از کلام الله و فرمایشات اهل بیت علیهم السلام بیان می‌کنند.

امیرالمومنین علیه السلام درمورد حضرت حق به فرزندانشان اینگونه سفارش می‌کنند: «فرزندم همیشه خود را در محضر حق بدان، و مخالفت با حضرت حق نکن.»

مخالفت با خداوند عیب بزرگی است، زیرا خدا از انسان جدا نیست از آنجایی که خداوند از رگ گردن به انسان، از سفیدی چشم به سیاهی چشم نزدیک تر است و آیه مبارکه که میفرماید: «هُوَ مَعکُم أینَما کُنتُم». خداوند در همه جا، با ما است، بیانگر این است که ائمه نیز در همه جا و همه حال با ما هستند. عالم وجود در محضر آنها و همچنین عالم وجود و خود ائمه در محضر خدا هستند.

انسان که گناه می‏کند به مکان خلوت می‏رود درحالیکه خلوتی وجود ندارد. خدا، ائمه، زمین، روز، شب و ملائکه شاهدان گناه هستند. از تمام این شاهدان حیا کنیم، همانند آن کودک چهارساله‎ای که اگر پیش ما باشد تا حد امکان سعی می‏کنیم گناه نکنیم و حیا می‏کنیم.

روز، شب، اعضا و جوارح که یکی از شاهدان هستند هر روز شهادت می‏دهند که بر اعمال ما شاهد هستند.

خطرناک ترین عضو ظاهری بدن زبان و بعد چشم است که گناهانی نظیر خیانت، تهمت، غیبت، انجام محرمات و... با اینها انجام میشود.

ان شاءالله که با توبه و ترک محرمات مورد عنایت و رحمت خداوند قرار بگیریم.