به گزارش خیمه مگ،خانواده در نگاه دینی و مبانی اخلاقی و آثار اجتماعی آن نقش بسزایی در سعادت افراد آن ایفا می‌کند تا آنجا که به عنوان مهمترین هسته سعادت جامعه بشری مورد توجه جامعه‌شناسان می‌باشد و در این میان پرورش کودکان و آشنا نمودن آنان با مبانی اصیل تعالیم الهی وظیفه‌ای بس شگرف بر دوش والدین می‌گذارد.

در احوال آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی آمده است که:

مادر، هیچ‌گاه بدون وضو به فرزندش شیر نداد و بعد از سپری شدن دوران شیرخوارگی مراقب بود که مبادا غذای حرام یا شبهه‌ناک بخورد و غالبا از خوراک‌های غیر حیوانی به او می‌دادند، سید شهاب‌الدین در محیطی سرشار از علم و عمل صالح و در خانواده‌ای که در فضایل اخلاقی نمونه بودند، بالید.

حالات معنوی و عبادی اهل منزل چنان در جان این طفل نقش بست که او را با تمام وجود به سوی خیر و صلاح، عبادت خالصانه و حالات عرفانی سوق داد و با چنین روحیه‌ای فراگیری کمالات علمی و اخلاقی را پی گرفت.

*آموزش نخستین کلمات

نخستین کلماتی که در محیط بیرون خانه به او آموزش دادند، اسماء الهی بود، شیخ علی رُفَیش از باب تیمن و تبرک عبارت توحیدی و ذکر سازنده «هوالفتاح العلیم» را به وی یاد داد پدرش او را به روضه مولای متقیان برد و در برابر ضریح آن بزرگوار الفبا را به وی تعلیم داد و در همان جا او را مفتخر به عمامه و کسوت روحانیت کرد.

از آن پس جده فاضله‌اش بی‌بی شمس شرف بیگم، در اولین گام او را با قرآن مجید آشنا کرد و تمام قرآن را به وی آموخت سپس برخی مقدمات علوم حوزوی را به وی درس داد و همزمان برخی متون اخلاقی و عرفانی را با ذهن و روان وی مانوس ساخت بنابراین ایام کودکی و نوجوانی آیت‌الله العظمی مرعشی به گونه‌ای گذشت که رویش فضیلت و معنویت را در مزرعه جان او امکان‌پذیر ساخت.