شهید آوینی در یکی از یادداشتهای خود با عنوان «خسته نباشید برادران!» که در جلد دوم کتاب «آینه جادو» به چاپ رسیده است، ضمن تجلیل از تلاشهای فیلمسازان دفاع مقدس، خطاب به آنها مینویسد:
"... و اما سخنی هم با برادران عزیزی که از عهده ادای حق برآمدهاند و برای جنگ فیلم ساختهاند، جنگی که ما همهی دستاوردهای گرانقدر را، استقلال و آزادی و حتی جمهوری اسلامی را مدیون آن هستیم و خواهیم بود.
برادران! ما هم مثل «عمو حسن» دستتان را میبوسیم؛ همان عمو حسن که هرجا میرسید، دست بسیجیها و سپاهیها را میبوسید و همان عمو حسن که در تابوتش به هنگام تشییع، جز مشتی گوشت و استخوان سوخته چیزی نبود.
برادران عزیز! ما میدانیم که مطلوب شما هم رضایت خداست، نه شهرتطلبی و جلوهفروشی و های و هوی و منم منم... اما وظیفه ما شکرگذاری است: دستتان درد نکند، خسته نباشید، اجرتان با امام حسین (ع).
نهال اسلام، همواره در غربت و مظلومیت پا گرفته است. شما هم از این غربت و مظلومیت استقبال کنید و اجازه ندهید که دل و دیدگانتان را چیزی جز رضایت حق پر کند."