به گزارش خیمه مگ،آیت‌الله مصباح یزدی در این نشست با اشاره به جایگاه و نقش مهم حدیث در تفسیر قرآن گفتند: نقش حدیث در تفسیر از مسایل و مباحث مورد توجه علما، صاحب‌نظران و بزرگان بوده است.

رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی‌(ره) افزودند: عمده اختلاف علمی بین اخباریون و اصولیین در زمینه تفسیر بوده است که بسیاری از این اختلافات گاهی به صورت حاد مطرح شده که تعبیراتی نسبت به همدیگر داشته‌اند که خوشایند نیست.

آیت‌الله مصباح یزدی با اشاره به نقش حدیث در تفسیر قرآن که آیا حتما باید به وسیله حدیث، قرآن را تفسیر کرد یا بدون آن، گفتند: فکر نمی‌کنم کسی تصور کند که پیامبر آیات را برای مردم می‌خواندند و سپس می‌گفتند که باید معنای آیات قرآن را از خود من بپرسند، اگر به این روش بود، عقلای عالم چه قضاوتی داشتند؟! مردم کلامی را که نمی‌فهمند چه فایده‌ای برای آنان دارد که بخوانند؟!

ایشان افزودند: کسانی هم می‌گویند ما احتیاج به حدیث در تفسیر قرآن نداریم و ادعا می کنند که اراده خداوند را از ظواهر آیات می‌فهمند که این هم سخن پوچی است، زیرا بسیاری از سخنان در محاورات و گفت‌وگوهای عمومی القا می‌شود و خیلی‌ها مفهوم آن را نمی‌فهمند.

معظم‌له با تاکید بر نقش حدیث در فهم معانی قرآن و استدلال در مبانی فقهی بیان داشتند: ابتدا باید حدیث را معنا کرده و مقصود آن را به درستی روشن کنیم، تا حدیثی که در فقه معتبر است و بتوان بر اساس آن فتوا داد در تفسیر لحاظ شود.

رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی‌(ره) اظهار داشتند: حدیث، الفاظی است که از معصومین‌(ع) نقل شده و انواع و اقسامی دارد ولی تنها حدیثی که در تفسیر می‌توان به آن استناد کرد حدیث معتبر است.

ایشان با اشاره به لزوم توجه به معانی و حقایق قرآنی و بهره‌مندی از احادیث معتبر در تفسیر اضافه کردند: هیچ عالم دقیق النظری این چنین فکر نمی‌کند که هر حدیثی در تفسیر قرآن نقش داشته باشد.

آیت‌الله مصباح یزدی افزودند: منظور از حدیث معتبر حدیثی است حداقل در فقه اعتبار داشته باشد.

معظم‌له با بیان اینکه منظور از تفسیر، معنایی است که نزد عقلا می‌توان آن را به دست آورد گفتند: اینکه ادعا شده در بسیاری از مسایل، بدون حدیث، تفسیر قرآن امکان ندارد، نیز ادعای صحیحی نیست.

رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی‌(ره)‌ اظهار داشتند: فعالیت‌هایی که مفسرین، صرف نظر از روایات انجام می‌دهند، همه به قطع نمی‌رسند و به استظهارات ظنی بر می‌گردد.

ایشان با اشاره به وجود اختلافات در آراء و اندیشه‌های علمی گفتند: اختلافات در عرصه تفسیر بسیار محدود است و به هیچ کجای دین نمی‌خورد، اما سوء تفاهم و کج‌اندیشی‌ها سبب اختلاف و تعبیرات نادرستی می‌شود.