به گزارش خیمه مگ، حضرت آیت‌الله جوادی‌آملی در کتاب حکمت عبادات در بیانی زیبا، به اهمیت قرآن و انس با این کتاب شریف الهی پرداخته‌اند.

متن نوشتار این مرجع تقلید به شرح ذیل است.

*آداب تلاوت قرآن

تلاوت و قرائت كتاب خدا احكام و آدابي دارد، از جمله اينكه انسان چگونه اين حروف را از مخارج ادا كند؛ در چه صورت وقف و كجا وصل كند؛ اينها احكام و آداب تلاوت است. امّا حكمت تلاوت قرآن اين است كه انسان، قرآن را به گونه‏اي تلاوت كند كه معبود را مشاهده نمايد. مرحلهٴ نازلهٴ مشاهدهٴ معبود آن است كه در صفحه ضمير و قلب عابد، چيزي جز علاقه به معبود نباشد. و انسان مي‏تواند به خوبي تشخيص دهد كه آيا در قلبش چيزي جز خدا هست يا نه؟

امام سجاد (سلام‏الله‌عليه) فرمود: «لو مات من بين المشرق و المغرب لما استوحشت بعد أن يكون القرآن معى» اگر همهٴ مردمي كه بين مشرق و مغرب عالم وجود دارند از بين بروند و كسي روي زمين نباشد و من تنها باشم، چنانچه قرآن با من باشد هرگز احساس وحشت نمي‏كنم.

*زنده‌هایی که مرده‌اند

يعني اگر همه عالم كافر شوند و قرآن با من باشد، هرگز احساس ترس نمي‏كنم. مرگ در حقيقت همان مرگ روح است و انسان كافر حقيقتاً مرده است. از نظر قرآن كساني زنده‏اند كه دين خدا را قبول كنند: حضرت مي‏فرمايد: اگر همه كافر شوند، براي ما تفاوتي ندارد، ما از هيچ كس هراس نداريم چون انسان در نبرد با كافر، چيزي را از دست نمي‏دهد كه جبران‏پذير نباشد، تنها از عالم محدودي به جهان ابد پر مي‏كشد و اين جاي نگراني ندارد؛ كسي كه براي انتقال از عالم طبيعت به ماوراي آن هراسي ندارد، از كفر جهاني هم واهمه‏اي به خود راه نمي‏دهد.

*حکمت قرائت قرآن

حكمت عبادت آن است كه عابد معبود را در ضمير خود مشاهده كند، طي اين راه نيز محال نيست بلكه شرايط،آداب و احكامي دارد، تلاوت قرآن نيز عبادت است. براي اين كه به مرحلهٴ مشاهدهٴ معبود راه يابيم بايد تا مي‏توانيم بر چشم و گوش خود كنترل داشته باشيم، هر كس بايد مواظب باشد كه جز وظيفه شرعي چيزي انجام ندهد، محيط كار و محيط منزل را با غفلت از خدا آلوده نسازد. وقتي انسان قرآن تلاوت مي‏كند، آنگاه كه صاحب كلمات آن را با چشم دل مشاهده كرد، به حكمت تلاوت قرآن رسيده است.