به گزارش خیمه مگ، رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) شب گذشته در سلسله جلسات شرح خطبه فدکیه حضرت زهرا(س) در دفتر مقام معظم رهبری در قم اظهار داشتند: برخی افراد ناآگاه احساس می کنند مصحف حضرت فاطمه (س) کتابی در برابر قرآن می باشد و اتفاقا یکی از اتهامات علیه شیعه هم به این مساله بر می گردد؛ در حالی که این طور نیست.
آیت الله مصباح یزدی با اشاره به این که مصحف حضرت فاطمه (س) یکی از الهامات خاص الهی به اهل بیت (ع) می باشد، گفتند:این مصحف به هیچ وجه چیزی در برابر قرآن کریم نیست.
ایشان افزودند:پس از ارتحال پیامبر (ص) مصیبت های عظیم و غیر قابل وصفی بر حضرت زهرا(س) وارد آمد که خداوند جبرییل را به خدمت آن حضرت می فرستاد تا با بیان حوادث و اتفاقاتی از آینده، تسلی خاطر حضرت فاطمه (س) شود.
*تفاوت وحی و الهام
آیت الله مصباح یزدی همچنین با بیان این که میان وحی و الهام تفاوت هایی وجود دارد ، گفتند:الهام در عرف شیعه به معنای ادراکی است که خداوند متعال به اولیایش عنایت می کند و کسانی که صادقانه بندگی خدا را به جای می آورند ،خداوند به آن ها عنایتی می کند که اساسا از کارهای زشت و گناه تبری می جویند و به همین خاطر است که در روایات آمده است، مومن واقعی از کفر و بی بندوباری و فسق و فجور بی زار است.
ایشان ادامه دادند: انسان ها هر چقدر از جهات ایمانی بالاتر بروند، به همان میزان به جایی می رسند که از گناه و لذت هایی که از راه گناه حاصل می شود، متنفر می شوند و برعکس تمایل به کارهای نیک و عبادت در آن ها افزایش می یابد.
رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) همچنین در بخش دیگری از سخنان خود با بیان این که در اواخر عمر با برکت مرحوم آیت الله العظمی بهجت، کرامات زیادی به ایشان الهام می شد که برخی از آن ها را خود ایشان هم اظهار می داشتند، خاطر نشان کردند:ظن قوی بنده این است که آیت الله العظمی بهجت حتی قبل از رسیدن به سن تکلیف هم مرتکب هیچ گناهی نشده است و پس ازتکلیف هم مساله ای که نشان دهد از ایشان حتی مکروهی هم صورت داده باشند، وجود نداشت.
ایشان با اشاره به این که بزرگانی چون حضرت اباالفضل(ع) و حضرت فاطمه معصومه (س) از چنان مقام والایی برخوردارند که ما حتی قادر به درک ذره ای از آن هم نیستیم ، به نکته ظریفی اشاره داشته و گفتند:این که سخن از 14 معصوم می شود به این معنا است که عصمت این چهارده تن از سوی خداوند تضمین شده است و واجب است که این انوار الهی دارای عصمت باشند، ولی این مساله این معنا را نمی رساندکه دیگران نمی توانند عصمت داشته باشند.