به گزارش خیمه مگ،حضرت آیت الله سبحانی در دومین جلسه از درس تفسیر سوره حشر که امروز در مدرسه عالی فقه(حجتیه) قم برگزار شد، با اشاره به تفسیر آیه«بسم الله الرحمن الرحیم» اظهارداشتند: همه مفسرین بر عَلَم بودن اسم« الله» متفق هستند و نزد حکمای اسلامی« الله» ذاتی است که مُستَجمِع (حاوی تمام) صفات جمال و جلال است و ریشه این اسم از« اِله» گرفته شده است.

معظم له در معنای کلمه« اله» افزودند: مفسرین بیش از 9 معنای مختلف برای این کلمه بیان نمودند که از جمله آنها، معبود، متحیر کننده، ملجا و پناه دهنده، سکون و آرامش دهنده و مرتفع و ... است که معتقدم، هیچ یک از این معانی و تفاسیر درباره کلمه« اله» صحیح نیست.

ایشان ادامه دادند: مفسرین طی 14 قرن تنها به لوازم معانی« اله» اشاره کرده و از معنای صحیح آن غافل مانده اند و تفسیر و ترجمه به لازم معنا کرده اند نه خود لفظ.

این مفسر قرآن کریم تصریح کردند: در این زمینه، با مراجعه به منابع لغت عرب، به دلیل اقوال مختلف نتیجه دقیق و صحیحی برای محققین و پژوهشگران حاصل نمی گردد بنابراین باید از نص قرآن برای تفسیر و ترجمه دقیق و صحیح کلمه« اله»بهره برد.

ایشان افزودند: دو کلمه« اله» و« الله» معنایشان یکی است و وحدت در معنا دارند با این تفاوت که« الله» اسم عَلَم و« اله» اسم کُلّی است که برای موحدین مصداقش در عالَم خارج و واقعیت یکی و برای مشرکین بی نهایت مصداق دارد.

معظم له بیان داشتند: کلمه« اله» به معنای« الله» است و برای این مدعا سه دلیل وجود دارد که یکی از این ادله، «وحدت ماده» است، یعنی: ماده این دو کلمه یکی است و چگونه امکان دارد با اضافه شدن« ال» به یکی از آن دو، معنای ماده به کلی تغییر کند؛ چنین موردی در لغت عرب هرگز دیده نشده است.

ایشان ادامه دادند: دلیل دوم، احتجاج لفظ« اله» بر توحید است که قرآن کریم برای کوبیدن مشرکین در آیات فراوانی از آن بهره برده و تصریح نموده که الهه های مشرکین تنها از نظر لفظی با« الله» شباهت دارند و هیچ بویی از ربوبیت و الوهیت نبرده اند.

حضرت آیت الله سبحانی تاکید کردند: قرآن کریم در آیات فراوانی همچون سوره قصص آیه 71 و 72 ، انبیاء آیه 22 و مومنین آیه 91 تصریح کرده است که اگر بنا به گفته مشرکین هر پدیده ای یک اله داشته باشد، اختلاف ذات، موجب اختلاف در تدبیر آنها شده که به تبع آن، جهان هستی از هم می پاشد.

معظم له گفتند: تفاسیر موجود کلمه« اله» را در آیات مذکور« معبود» ترجمه و تفسیر نموده اند؛ در حالی که این تفسیر در صحت آیات، اختلال ایجاد می کند و بسیاری برای رهایی از این خطا مجبور به تقدیر گرفتن الفاظ مختلفی در تفسیر این آیات شده اند.

ایشان با ذکر مثالی افزودند: در معنای آیه 22 سوره انبیاء آمده است که اگر دو معبود در جهان باشد نظام هستی به فساد کشیده می شود و این درحالی است که امروز هزاران معبود در هندوستان و بتکده ها موجود است و هیچ فسادی در جهان روی نداده، بنابراین باید« اله» در ترجمه همه قرآن ها به خود کلمه« الله» تغییر کند نه اینکه« معبود» ترجمه شود که با این ترجمه خطا رخ می دهد.

این مفسر قرآن کریم یکی دیگر از ادله اثبات مدعای خویش را« الاستدلال علی التوحید فی الربوبیت» دانستند که علاقه مندان جهت مطالعه و آگاهی از این مسئله علمی می توانند به تفسیر ایشان در ذیل آیه« بسم الله الرحمن الرحیم» مراجعه نمایند.