به گزارش خیمه مگ،این عالم ربانی با استناد به روایتی از پیامبر مکرم اسلام(ص) این گونه در مورد نماز سخن گفته است.

* بزرگترین دزدی

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَسْرَقُ السُّرَّاقِ مَنْ سَرَقَ صَلَاتَهُ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ كَيْفَ يَسْرِقُ صَلَاتَهُ قَالَ لَا يُتِمُّ رُكُوعَهَا وَ سُجُودَهَا

رسول خدا (ص) فرمود: دزدترين دزدها كسى است كه از نماز خود بدزدد، عرض كردند اى رسول خدا چگونه از نماز خود ميدزد؟ فرمود: ركوع و سجودش را تمام نكند و صحيح انجام ندهد.(طرائف الحکم ج2 ص453)

تا رکوع نرفته، ذکر آن را شروع می‌کند و هنوز ذکر رکوع تمام نشده، بر می‌خیزد.

یکی از طلبه‌ها نقل می‌کرد: روزی برای نماز مغرب به مسجد می‌رفتم، نزدیک اذان و کمی قبل از اذان مغرب یکی آمد و نماز ظهر و عصر را تند و بدون طمأنینه خواند، جلو رفتم و گفتم آقا نماز شما باطل است؛ بسیار تند خواندید و هیچ کاری را کامل انجام ندادید. آن شخص گفت: معلوم است هنوز گرفتار چک و سفته نشده ای!

بیچاره نمی‌داند اغلب گرفتاری‌هایش به‌خاطر همین کم اهمیت دادن به نماز است.

ماجرای نماز اول وقت روستایی

شخصی که اهل روستا بود،‌ سه کار داشت. نخست این‌که گندمش را برای آرد کردن به آسیاب داده بود و باید زود می‌گرفت. دوم این‌که الاغش گم شده بود و باید به‌دنبال آن می‌رفت و سوم این‌که نوبت آب دادن زمینش بود و باید باغش را آب می‌داد؛ در همین حال، وقتی اذان شد، پیش خود گفت: حالا نماز را بخوانیم، خدا بزرگ است و توکل بر خدا کرد.

نماز اول را که خواند،‌شخصی آمد و گفت: فلانی گندم شما را آسیابان، اشتباها زود آرد کرده و من برایت آوردم. وقتی مشغول تعقیبات نماز شد، شخصی سرش را داخل مسجد کرد و گفت:‌ فلانی، چرا نیامدی باغت را آب بدهی، ما باغ تو را آب دادیم. نماز دوم را که خواند و خواست برود؛ شخصی دیگر آمد و گفت: این الاغ را دیدم که داشت می‌رفت، مال شماست، گرفتم و آوردم.

قَالَ الصَّادِقُ ع فَضْلُ الْوَقْتِ الْأَوَّلِ عَلَى الْأَخِيرِ كَفَضْلِ الْآخِرَةِ عَلَى الدُّنْيَا

«امام صادق(ع)‌فرمودند: برتری نماز اول وقت بر آخر وقت، مثل برتری آخرت بر دنیاست.»

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص36)

اگر سر ظهر، پدرت تو را صدا بزند و تو همان موقع بگویی بله، می‌گوید بیا کارت دارم. ولی اگر بعداز ظهر بروی و بگویی: پدر جان ظهر مرا صدا کردید، چه کار داشتید؟ پدر می‌گوید: الآن جواب می‌دهی!؟ من ظهر تورا صدا زدم.

نماز هم چنین است. یعنی خداوند، اول ظهر صدا می‌زند؛‌قد قامت الصلوة. ولی تو بعد بروی و بگویی الله اکبر.

* پانزده مصیبت سبک شمردن نماز

عن سيدة النساء فاطمة ابنة سيد الأنبياء صلوات الله عليها و على أبيها و على بعلها و على أبنائها الأوصياء أنها سألت أباها محمدا ص فقالت يا أبتاه ما لمن تهاون بصلاته من الرجال و النساء قال يا فاطمة من تهاون بصلاته من الرجال و النساء ابتلاه الله بخمس عشرة خصلة ست منها في دار الدنيا و ثلاث عند موته و ثلاث في قبره و ثلاث في القيامة إذا خرج من قبره فأما اللواتي تصيبه في دار الدنيا فالأولى يرفع الله البركة من عمره و يرفع الله البركة من رزقه و يمحو الله عز و جل سيماء الصالحين من وجهه و كل عمل يعمله لا يؤجر عليه و لا يرتفع دعاؤه إلى السماء و السادسة ليس له حظ في دعاء الصالحين و أما اللواتي تصيبه عند موته فأولهن أنه يموت ذليلا و الثانية يموت جائعا و الثالثة يموت عطشانا فلو سقي من أنهار الدنيا لم يرو عطشه و أما اللواتي تصيبه في قبره فأولهن يوكل الله به ملكا يزعجه في قبره و الثانية يضيق عليه قبره و الثالثة تكون الظلمة في قبره و أما اللواتي تصيبه يوم القيامة إذا خرج من قبره فأولهن أن يوكل الله به ملكا يسحبه على وجهه و الخلائق ينظرون إليه و الثانية يحاسب حِساباً شَدِيداً و الثالثة لا ينظر الله إليه و لا يزكيه و له عذاب أليم.

(فلاح السائل ونجاح المسائل ص 22)

در روايت آمده كه سرور زنان، حضرت فاطمه(س) ، كه درودهاى خداوند بر او ، پدر ، شوهر و پسران اوصياء او باد؛ از پدر بزرگوارش حضرت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله پرسيد: اى پدر جان! سزاى مردان و زنانى كه نماز را سبك بشمارند، چيست؟ آن حضرت فرمود: اى فاطمه، هر كس، مرد یا زن، نمازش را سبك بشمارد، خداوند او را به پانزده مصيبت گرفتار مى‏نمايد: شش مصیبت دردنيا، سه مصیبت هنگام مرگ، سه مصیبت در قبر و سه مصیبت در قيامت هنگام بيرون آمدن از قبر او را در بر می‌گیرد.

* مصيبتهايى كه در دنيا بدان مبتلا مى‏گردد عبارتند از:

1- خداوند، خير و بركت را از عمر او برمى‏دارد.

2- خير و بركت را از روزى‏اش برمى‏دارد.

3- نشانه صالحان را از چهره او محو مى‏فرمايد.

4- در برابر اعمالى كه انجام داده پاداش داده نمى‏شود.

5- دعاى او به سوى آسمان بالا نمى‏رود و مستجاب نمى‏گردد.

6- هيچ بهره‏اى در دعاى بندگان شايسته خدا نداشته و مشمول دعاى آنان نخواهد بود.

اما مصائبى كه هنگام مرگ به او مى‏رسد:

1- با حالت خوارى و زبونى جان مى‏دهد.

2- گرسنه مى‏ميرد.

3- تشنه جان مى‏سپارد، به گونه‏اى كه اگر آب تمام رودخانه‏هاى دنيا را به او بدهند، سيراب نگشته و تشنگى‏اش برطرف نخواهد شد.

* مصيبت‌هايى كه در قبر بدان گرفتار مى‏گردد

1- خداوند فرشته‏اى را بر او مى‏گمارد تا او را در قبر نگران و پريشان نموده و از جايش بركند.

2- قبر را بر او تنگ مى‏گرداند.

3- قبرش تاريك مى‏شود.

* اما مصائبى كه در روز قيامت، بدان مبتلا مى‏شود

1- خداوند فرشته‏اى را بر او مى‏گمارد تا در حالى كه مردم به او مى‏نگرند، او را به رو بر زمين بكشند.

2- از او به سختی حساب مى‏كشند.

3- خداوند هرگز نظر رحمت به او ننموده و از بدي‌ها پاكيزه‏اش نمى‏گرداند و براى او عذاب دردناكى خواهد بود.