به گزارش خیمه مگ،استاد قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان  پيام‌های آیه «الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَمِمَّارَزَقْنَهُمْ يُنفِقُونَ‏»  پرداخته اند.

 *پيام‌های آیه :

* ایمان، از عمل جدا نیست. در كنار ایمان به غیب، وظایف و تكالیف عملى مؤمن بازگو شده است. «یؤمنون... یقیمون... ینفقون»

* اساسى ‏ترین اصل در جهان ‏بینى الهى آن است كه هستى، منحصر به محسوسات نیست. «یؤمنون بالغیب»

* پس از اصل ایمان، اقامه‏ نماز و انفاق از مهم‏ ترین اعمال است. «یؤمنون... یقیمون... ینفقون» (در جامعه‏ الهى كه حركت و سیر الى اللّه دارد، اضطراب‏ ها و ناهنجارى ‏هاى روحى و روانى و كمبودهاى معنوى، با نماز تقویت و درمان مى‏ یابد و خلأهاى اقتصادى و نابسامانى ‏هاى ناشى از آن، با انفاق پر و مرتفع مى‏ گردد.)

* برگزارى نماز، باید مستمر باشد نه موسمى و مقطعى. «یقیمون الصّلاة» (فعل مضارع بر استمرار و دوام دلالت دارد.)

* در انفاق نیز باید میانه‏ رو باشیم.(«ممّا»، (مِن ما) است و یكى از معانى «مِن» بعض است. یعنى بعضى از آنچه روزى كرده ‏ایم - نه همه را - انفاق مى‏ كنند.) «ممّا رزقناهم»

* از هرچه خداوند عطا كرده (علم، آبرو، ثروت، هنر و...) به دیگران انفاق كنیم. «ممّا رزقناهم ینفقون» امام صادق‏ علیه السلام مى‏ فرماید: از آنچه به آنان تعلیم داده ‏ایم در جامعه نشر مى ‏دهند.(بحار، ج 2، ص 17)

* انفاق باید از مال حلال باشد، چون خداوند رزق هر كس را از حلال مقدّر مى‏ كند. («رزق»، به نعمت دائمى كه براى ادامه حیات طبق احتیاج داده مى‏ شود، اطلاق مى‏ گردد و قید تداوم و به اندازه احتیاج، آن را از مفاهیمِ احسان، اعطاء، نصیب، اِنعام و حظّ، جدا مى‏ كند. التحقیق فى كلمات‏ القرآن، ج‏4، ص 114) «رزقناهم»

* اگر باور كنیم آنچه داریم از خداست، با انفاق كردن مغرور نمى ‏شویم و  بهتر مى ‏توانیم قسمتى از آن را انفاق كنیم. «ممّا رزقناهم»