به گزارش خیمه مگ، بی تردید از برجستگان و بلندپایگان این جرگه و محفل علمی ابوالقاسم سعد بن عبدالله اشعري قمي، است که جزء محدثان بزرگ شيعه در قرن سوم هجري بوده و با هجرت از بغداد به قم و سکنی گزیدن در این شهر شریف و بنانهادن پایگاه علمی و معنوی در گستره روایات حدیث معصومین –علیهم السلام- توانست یکی از یادگارهای ماندگار و پرقدر و عظمت و علم آورانه و مشتاقانه را در این عرصه به ظهور و بروز رساند.

خاصه آنکه با مشتاقی و مجاهدتی که او در سفر به اقصی نقاط عالم و برگرفتن خوشه های خیر و آگاهی از خرمن لطف کرامت معصومین و احادیث آنان داشت، نتیجه این تلاشها به باری برجسته و سودمند نشست که برای همیشه تاریخ شیعه جاودانه و گوهرآسا شد.

ایشان به بایستگی توانست و این توفیق رفیقش شد که دوران امامت امام حسن عسکري (عليه السلام) و دوران غيبت صغري و حضرت صاحب الزمان (عج) را درک کند.

مجموعه آثار روایی سعدبن عبدالله اشعری در کتابهاي چهارگانه روائي شيعه (التهذيب، الاستبصار، الکافي و من لا يحضره الفقيه) به 1142 مورد مي رسد، علاوه بر مجموعه روايتهايي که از ایشان در «بحار الانوار» «وسائل الشيعه» «کمال الدين» و ...آمده است.

از سعدبن عبدالله اشعری افزون بر 36 عنوان کتاب در موضوعات مختلف فقه، کلام، تفسير، رجال و ... برجای مانده از جمله «بصائر الدرجات» که موضوع آن فضائل و مناقب ائمه اطهار (ع) است.

از دیگر آثار و تألیفات سترگ و ارزشمند ایبشان می توان به الضياء، فرق الشيعه (المقالات و الفرق)، کتاب الرد علي الغلاة، ناسخ القرآن و منسوخه و محکم و متشابهه، فضل الدعاء و الذکر، مناقب، رواة الحديث، فضل قم و الکوفه، الامامة، فضل النبي (ص) و مناقب الشيعه و... اشاره کرد.

یکی از مجاهدتهای علمی سعدبن عبدالله اشعری برگزاری مجالس مناظره و بحث و تحلیل بود که به عنوان یکی از یادگارهای ارجمند و تأثیرگزار او در طول تاریخ حیاتش برجای ماند و توانست نقشی بی بدیل در جهاد علمی او در دفاع از معارف حقه تشیع داشته باشد و نام او را در این عرصه بلند آوازه نماید و ثمرات ارزشمندی را بر این رویکرد عقلایی و منطق مدارش مترتب سازد.

او خود در این باره می گوید: «اشتياق فراواني به جمع آوري کتابهايي مشتمل بر مباحث دقيق داشتيم. علاقه ام به اين جهت بود که دانشهاي مفيد را بياموزيم و مسائل پيچيده را در نشستهاي علمي با مخالفان مطرح سازيم. اعتقاد کامل به مذهب اماميه داشتم. به راحتي و سلامتي و امنيت خود نمي انديشيدم و بيشتر به نقد ديدگاههاي آنان در مباني ولايت و خلافت پرداخته، از ستمهاي پيشوايانشان سخن مي گفتم .» (بحار الانوار، ج 52 ص 78)

بی تردید سعدبن عبدالله اشعری یکی از ستاره های درخشان آسمان علم و اشتیاق به معارف اهل بیت-علیهم السلام- و از بلندآوازگان حوزه روایت حدیث بوده و هست که تلاشهای علمی و جد و جهد عالمانه و خردورزانه و آگاهی مدارش توانست تأثیر بسزایی در حیطه علوم اسلامی و معارف شیعی داشته باشد.

یادش بلند و گرامی، راهش پر رهرو، روح پرفتوحش آرام و مطمئن و جایگاهش در اعلی درجات بهشت برین، قرین رحمت الهی باد!