به گزارش خیمه مگ،مصنف در این کتاب کوچک اما بزرگ به رئوس مراتب عرفانی و سلوک ایمانی انسان از دیدگاه ابن عربی اشاره کرده است و آن را با حدیث معروف عنوان بصری از حضرت امام جعفر صادق (ع) آغاز کرده.

در این اثر، رساله حلیه الابدال ابن عربی در کنار جمع آوری و تصنیف نظریات عرفانی این عالم بزرگ در منابع و مراجع و کتب دیگر مطمح نظر استاد اشکوری بوده است.

اما ویژگی مهم این کتاب استفاده از آیات و روایات در شرح رساله ابن عربی است که آن را برای عموم خوانندگان قابل استفاده می کند.

ضمن آنکه مصنف در شرح مفاهیم و معارف عرفانی ابن عربی از رساله ای به نام عالم اکبر و اصغر که برگرفته از کتاب التدبیرات الهیه فی الملکه الانسانیه است نیز در این کتاب بهره برده است.

پس از حدیث عنوان بصری، فصول و بخشهای کتاب بدین شکل در پی آمده؛

عالم اکبر و عالم اصغر، عوالم چهارگانه، علم متصل و منفصل، دنیا، توکل، صمت، در عزلت جستن از خلق، گرسنگی، بر خوابی و سهر و در پایان هم منابع و مآخذ.

از ویژگی های خوب و ارجمند کتاب، توجه و تمرکز آن بر آیات و روایات و تنقیح مناط و تبیین عرفانی معارف شیخ اکبر محی الدین، بر مینای آنهاست.

به نحوی که فصل مشترک تمام بخش های اثر، متن آیات و روایات است و تکیه اصلی و جدی بر همانهاست.

این شیوه باعث شده است که هم اتقان و اثربخشی و اطمینان نوشتار بالا رود و هم بر پایه و مایه اصلی عرفان ابن عربی تکیه گردد.

نویسنده در مقدمه کتابش آورده است که؛

ما اعتقاد داریم بهترین دستور عملی سیر و سلوک همان حدیث عنوان بصری است که در اول کتاب به صورت کامل آن را نقل می کنیم.

بسیاری افراد بعد معصومین(ع) هیچکس را موفق تر از ابن عربی در عرفان نمی دانند و مشتاقند بدانند روش سیر و سلوک او چگونه بوده است.

به خاطر کثرت تألیفات شیخ، مومنین معمولا حوصله و وقت کافی برای مطالعه تمام تألیفات این مرد بزرگ را ندارند. بنابراین تلاش کرده ایم با جمع آوری نظریات عرفانی این عالم بزرگ، چکیده ای از مطالب را در این مختصر عنوان کنیم.

امام خمینی در آثار عرفانی مانند دعای سحر، مصباح الهدایه، تعلیقه علی الفوائد الرضویه، سر الصلاه، آداب الصلوه و چهل حدیث در موارد متعددی از محی‌الدین به عظمت یاد کرده است. و تحت عناوین باشکوهی مانند شیخ اکبر، شیخ عارف، شیخ محقق بزرگمرد، از او نام برده و به عنوان یکی از بزرگان مشایخ ارباب عرفان اور ستوده است و به نقل برخی از آراء و نظرات وی در آثار عرفانی خود پرداخته و در عین حال در مواردی هم که با نظر او موافق نبوده به نقد عالمانه نشسته است.