به گزارش خیمه مگ،ابوالحسن محمد بن الحسین بن موسی، سید شریف رضی که از علمای قرن ۴ (هجری قمری) شیعه و گردآورنده نهج‌البلاغه است با این حرکت بزرگ و خطیر و سترگ و شگرف، پایه گذار یک جهاد خالصانه و داهیانه شیعی شد که نه تنها برای شیعیان و مسلمانان برای برای همه آزادگان و دوست داران حقیقت ناب وتابناک در عالم هستی، هدیه ای به ودیعت نهاد که از شر تا غرب عالم و از گذشته تا آینده چونان خورشیدی تابان و درخشان به جان و جهان آدمیان نور و زیبایی خواهد بخشید.

و این همت عالی و تلاش و مجاهدت بی نظیر و عظیم موجب شد تا نام و یاد سید رضی در سایه سار کلام و معارف آسمانی مولی الموحدین امیرالمومنین(ع) برای هماره تاریخ ماندگار و جاوید باقی بماناد.

سید شریف رضی نهج البلاغه را حدوداً چهارصد سال پس از زندگی علی بن ابی طالب –علیه السلام- گردآوری و تدوین و تنظیم کرده است.

و در این راه چه رنجها و سختی ها که بر جان و جهان خویش تحمیل نمود و در کوران سالهای این مجاهدت سترگ و حرکت علمی و عملی عظیم، توانست یکی از ارزنده ترین و بلندمرتبه ترین و مقدس ترین متون معارفی شیعه را در طول تاریخ حیات بشریت، پایه گذارد و به انسانیت عرضه دارد.

نهج البلاغه دریایی از شور و شعور و شکوه و زیبایی و فخامت و بلاغت و فصاحت و دانایی و خرد است که از کلام ناب و بیان تابناک امام عشق و امیر سخن به رشته تحریر درآمده و در این دریای مواج و بی پایاب، چه درها و مرواریدهای شب افروزی که در قالب سخن و قامت واژه به خواننده و خواهنده اش ارزانی می گردد.

چه آنجا که حضرت شقشقه ای از غم این روزگار نامردی و نامرادی بر جگر کلمات روان می سازد و آرام می گیرد و چه آنجا که در زیباترین تعابیر و دل انگیزترین معانی به شرح طاووس می پردازد و در نقاشی خاطره انگیز و رویایی و شاعرانه ای از جنس کلمات، این عروس پرندگان جهان را به تصویر می کشد.

همه و همه گویا و جویای عظمت امیر سخن و مولای رادمردان عرصه عشق و ایمان است که رشحات و لمحاتی از آن را در صفحات این صحیفه شریفه می توان جست. همان که براستی و درستی و زیباییی و حقانیت، «نهج البلاغه» خوانده و نامیده شده است.

باری؛ سید رضی در سال ۳۵۹ هجری قمری در شهر بغداد به دنیا آمد. پدر و مادر سید رضی هر دو از سادات علوی و از نوادگان حسین بن علی-علیه السلام- بودند. نسب ایشان از جانب پدر با پنج واسطه به حضرت امام موسی کاظم-علیه السلام-می‌رسد. از این رو گاهی شریف رضی را «رضوی» نیز نامیده اند و از طرف مادر نیز نسب این سید بزرگوار و عالم برجسته شیعی با شش واسطه به حضرت علی بن حسین امام زین العابدین-علیه السلام- می‌رسد.

شیخ مفید کتاب «کتاب النساء» را برای مادر سید رضی نوشته و در مقدمه کتاب از او به بانویی محترم و فاطمه یاد کرده‌است.

از جمله اساتید سید رضی می توان به بزرگانی همچون ابواسحاق، ابراهیم بن احمد طبری (متوفی ۳۹۳ (قمری))ابوعلی فارسی (متوفی ۳۷۷ (قمری))ابوسعید سیرافی (متوفی ۳۶۸ (قمری))عبدالرحیم بن نباته (متوفی ۳۷۴ (قمری)) اشاره نمود.

و از جمله خیل شاگردان این عالم ربانی و محقق برجسته شیعی می توان به ابومحمد عبدالله بن محمد اسدی اکفانی (متوفی ۴۰۵ (قمری))سید عبد الله جرجانی، مشهور به ابوزید کیابکی، شیخ محمدحلوانی، شیخ جعفر دوریستی(متوفی حدود ۴۷۳ ق.)احمد بن علی بن قدامه مشهور به این قدامه (متوفی ۴۸۶ ق.)ابوالحسن هاشمی و مفید نیشابوری (م ۴۵۵ ق.) اشاره نمود.

علاوه بر کتاب بزرگ و باعظمت و مقدس نهج البلاغه، از سید رضی آثار و تألیفات ارزشمند و گرانسنگ دیگری نیز بر جای مانده است که از آن جمله است تلخیص البیان عن مجازات القرآن، حقایق التاویل فی متشابه التنزیل، معانی القرآن، خصایص الائمه، الزیادات فی شعر ابی تمام، تعلیق خلاف الفقهاء، کتاب مجازات آثار النبویه، تعلیقه بر ایضاح ابی علی، الجید الحجاج، مختار شعر ابی اسحق الصابی، کتاب «ما دار بینه و بین ابی اسحق من الرسائل» و بالاخره دیوان اشعار.

سید رضی نه فقط در میان شیعیان از بزرگی و عظمت و احترام خاصی برخوردار است بلکه در میان مسلمانان اهل سنت نیز از ارج و قرب و مجد و حرمت والایی بهره مند است و بسیاری از بزرگان اهل سنت نام او را به نیکی و یاد او را به عظمت و بزرگی می برند و از آن جمله عبدالملک ثعالبی، شاعر معاصر سنی در زمان حیات سید رضی است که در کتاب «یتیمة الدهر» در بیان اوصاف و شرح حال سید رضی می‌نویسد: «تازه وارد ده سالگی شده بود که به سرودن شعر پرداخت. او امروز سرآمد شعرای عصر ما و نجیب‌ترین سروران عراق و دارای شرافت نسب و افتخار حسب، و ادبی ظاهر و فضلی باهر و خود دارای همه خوبی هاست.»

خطیب بغدادی نیز در کتاب «تاریخ بغداد» می‌نگارد: «... رضی کتابهایی در معانی قرآن نگاشته‌است که مانند آن کمتر یافته می‌شود.»

جمال الدین ابی المحاسن اتابکی نیز در کتاب «النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره» می‌نویسد:

«سید رضی موسوی، عارف به لغت و احکام و فقه و نحو و شاعری فصیح بود. او و پدرش و برادرش پیشوای شیعیان بودند.»

مصنف بزرگوار و گردآورنده شریف نهج البلاغه حضرت سید رضی در سن ۴۷ سالگی و در سال ۴۰۶ هجری قمری در شهر بغداد دیده از دنیای دون فرو بست و به ملکوت اعلی پیوست و در شهر کاظمین در جوار مرقد مطهر امام موسی کاظم و اما جوادالائمه- علیهماالسلام- به خاک سپرده شد.

یادش گرامی و روح پرفتوحش قرین رحمت واسعه الهی باد! همو که براستی و درستی، باغبان برگهای سبز حیات از درخت تنومند ولایت بود.