به گزارش خیمه مگ، آمنه عسکری منفرد، نویسنده و پژوهشگر حوزوی در یادداشتی آورده است:

تاریخ شهادت می‌دهد بانوان تمدن‌ساز در طول تاریخ اسلام، «اهل جهاد و هجرتند».

هجرت از مَنِیّت‌ها به آزادگی‌ها، هجرت از دلبستگی‌ها به آنچه خدا می‌پسندد، آن هم از جنس حرکت جهادی و انقلابی و برخاسته از عقلانیت، آگاهی در کنار محبت و عاطفه‌ی مادری و همسری، که او را به جایگاه ارزشی یک زن مسلمان حقیقی نزدیک می‌کند و چون ذاتِ هجرت «جهاد» را به‌دنبال دارد، آن‌که هجرت را با تمام سختی‌ها و رنج‌ها، خوشی‌ها و شیرینی‌ها انتخاب کرده، قطعاً پستی و بلندی‌های جهاد را هم پذیرفته و خوب می‌داند «جهاد» انتخاب سخت‌ترین‌هاست با بالاترین رتبه‌اش برای رسیدن به معشوق. معشوقی که تو را برای مأموریتی تمدنی و تاریخ‌ساز برگزیده است.

ادعای ما این است که بانوان محور مقدس مقاومت، از جنس همان بانوان تمدن‌سازند که پابه‌پای مردان غیور و شجاع محور مقاومت، ابتدا هجرت و سپس جهاد را برگزیدند و با استعانت از صبر و توکل و ایمان به وعده‌های الهی، پا به عرصه‌ جهادی هفتاد و چند ساله گذاشته‌اند؛ گاه با جهادی از جنس ازخودگذشتن و به خدا رسیدن و گاه با جهادی از جنسِ جهادِ تبیین در میدان.

آن‌ها رسالتِ زینب‌گونه‌ خود را با ایمان و ارادت، عقلانیت و حماسه همراه کردند و از عفت و نجابت و حجاب در دوران جنگ و آوارگی تا ازدیاد نسل شهادت‌طلب در تمام سالهای جنگ، با توکل و مقاومتِ خستگی‌ناپذیر ایستادند و ما معتقدیم «این حرکت،حرکت عشق و ایمان است؛ هم در آن ایمان و اعتقاد قلبی و باورهای راستین تحریک‌کننده و عمل‌کننده است، هم عشق و محبت هست و این مختص تفکر شیعی است.» (بیانات رهبر معظم انقلاب ۹ آذر ۹۴)

امروز با گذشت یک‌سال از کوبنده‌ترین طوفان تاریخ جبهه مقاومت‌یعنی حمله طوفان‌الاقصی که شکستی غیرقابل ترمیم برای رژیم خودخوانده‌ و سفاک اسرائیل بود، قطعاً تأثیرگذاری این تفکر و حرکت جهادی با حضور زنان مقاومت مؤثرتر و پایدارتر خواهد گشت. اینان در این مسیر، با هجرت از خود و برگزیدن جبهه‌ جهاد زنانه در عصر غیبت، با خودشناسی و خودآگاهی، در تربیت نسل انقلابیِ مقاوم و تمدن‌ساز، «زینب گونه» وارد میدان جهاد شدند که با دیدنِ صحنه‌ی شهادت شیرخواران و کودکان و همسرانشان، این‌گونه با جگر پاره‌پاره کمر راست می‌کنند و به درگاه الهی شکر می‌کنند و چون سرو می‌ایستند.

اینان برای روزگارِ پس‌از ظهور تربیت می‌شوند و تربیت می‌کنند که با نگاه آرمانی و مبتنی بر عقیده‌شان، فریاد غرورآفرین «الله‌اکبر» را سر می‌دهند.

اینک که تقدیر و طراحی پروردگار چنین نگاشته که بعد از سال‌های پرتلاطم انقلاب و دفاع مقدس که ایران اسلامی که روزگاری در خطِ مقدمِ مقاومت و مبارزه با استکبار ایستاده بود، از مرزهای درگیری فیزیکی دور باشد، یقینا این دوری جغرافیایی هرگز مانعی برای دوری قلوبشان از محور مقاومت و جهاد نخواهد شد.

امروز زنان و دختران و مادران ایران اسلامی، مقتدرانه با الگوگیری از تجربه‌ی زیسته‌ی زن انقلاب اسلامی، بار دیگر به صحنه آمدند، تا با پایِ ارادت، سرِ تسلیم و رضا در راهِ فرمان امام جامعه بدهند و در این مسیر حماسه‌ساز شوند، پس پاشنه‌ همت کشیده‌اند تا پایِ جان، لبیک گویان بایستند.

لبیک با تقدیم قطعه‌ای طلا و زیورآلاتشان که نوعاً تمام دارایی دنیایی‌شان است، لبیک با جهادِ تبیین و روایت صحیح از مظلومیت فلسطین و حقانیت حزب‌الله، لبیک با جلوگیری از برافراشته‌شدن پرچم نفوذ دشمن در سبک زندگی و فرهنگ و یا حتی با تقویت روحیه مقاومت، اراده و تشجیع در خانه و خانواده، با دعا و توسل و استغاثه به درگاه الهی و یا حتی با جهاد فرزندآوری و ایجاد و تقویتِ نسلِ مقاوم و غیور و تربیت نسلی از جنس آرمان‌ها و حججی‌ها، باهدف پیوستن به جبهه مقاومت جهانی.

آری! اینان نیز این‌گونه نقش و جایگاه تمدنی خویش را در نظام تمدنی اسلامی یافته‌اند و آمده‌اند تا بار دیگر به دنیا اعلام کنند: «زن مسلمان ایرانی تاریخ جدیدی را پیش روی زنان جهان گشود و ثابت کرد که می‌توان زن بود، عفیف، محجبه و شریف بود و درعین حال در متن مرکز بود و در عرصه سیاسی و اجتماعی نیز سنگرسازی‌های جدید کرد و فتوحات بزرگ به ارمغان آورد.» (امام خامنه‌ای، اسفند ۹۱ در کنگره ملی ۷ هزار زن شهید کشور)