به گزارش خیمه مگ، حجت الاسلام حمید نیکزاد، مشاور وزیر و دبیر ستاد همکاری های حوزه و آموزش و پرورش در یادداشتی با عنوان «حقوق امام زمان (علیه السلام) در مدرسه انتظار» که عصر امروز شنبه در اختیار خبرگزاری حوزه قرار داد، آورده است: شناخت امام حق، ایمان و اعتقاد قلبی به او یکی از ضروریات دین اسلام و شرط مسلمانی است و حدیث معروفی که شیعه و سنی از رسول اکرم (ص) نقل کرده‌ اند بر آن دلالت دارد: کسی که بمیرد و امام زمان خویش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است. / شرح مقاصد، تفتازانی، ج ۵، ص ۲۳۹

ضمن تبریک فرا رسیدن میلاد منجی عالم بشریت حضرت بقیه الله الاعظم حجت بن الحسن العسکری"عج" مختصری از حقوق آخرین حجت‌ الهی بر شیعیان و مسلمین در مدرسه انتظار بر می شماریم.
ناگفته پیداست حق امام زمان (علیه السلام) بر همه بندگان خدا به ویژه شیعیان، حقی نیست که بتوان آن را با معیاری سنجید وارزش گذاری نمود یا آن را با دنیا وهر چه در آن است مقایسه کرد، زیرا حق آن حضرت حیات و هدایت است. با این همه در برخی توقیعات ودعاها وزیارات شریفه، سخن از حقوق امام زمان (علیه السلام) به میان آمده است که بدون تردید، رعایت حق امامت، شناخت ومواظبت بر اطاعت، نرنجانیدن قلب مبارکش و پاسداری از آرمان های مهدوی و نیز مجاهدت وجان نثاری در راه تحقق خواسته های حضرت والیعصر "عج" حقوقی است که باید منتظران ظهورآن را بیاموزند.

مقاومت در مقابل گناه

همان گونه که در دعای ملکوتی ندبه از خداوند منان می خواهیم، (واَعِنَّا عَلی تَأْدِیَةِ حُقُوقِهِ اِلَیْه؛ خداوندا ما را در ادای حقوق او یاری فرما). باید در راه دفاع از ارزش های ولایت از مال وامکانات وتوانایی ها مایه گذاشت؛ بالاتر از آن در راه مبارزه با شیطان وخواسته های نفسانی از لذتها، خوشیها و آرزوها صرف نظر کرد ودر مقابل وسوسه های مستمر شیطان وجاذبه های فریبنده و نیرومند گناه، مقاومتی سخت وطولانی داشت.

بنابر این اگر سخن از پرداخت حقوق شرعیه امام زمان (علیه السلام) وبرخی وجوهات مادّی نیز به میان می آید، باید آن را در همین راستا بررسی کرد، چنانکه حضرت در توقیعی فرمود (اِنَّهُ مَنْ اِتَّقی رَبَّهُ... واَخْرَجَ مِمَّا عَلَیْهِ اِلی مُسْتَحِقیهِ کانَ آمِناً فِی الْفِتْنَةِ الْمُبْطِلَةِ؛ همانا هر کس تقوای پروردگارش را پیشه کند واز آنچه که به عنوان حقوق شرعیه - خمس وزکات - بر عهده دارد به مستحقانش بپردازد، از فتنه های باطل کننده دین ودنیا در امان خواهد بود).(بحار الانوار ج ۵۳ ص ۷۶ ح ۸ نامه امام علیه السلام به شیخ مفید)

البته سخن از ادای چنین حقوقی به معنای این نیست که امام زمان (علیه السلام) چه بهره ای از آن می برد، بلکه به معنای آن است شیعه حق شناس، در راستای حفظ دین وایمان خویش، چگونه به وظایف خویش عمل می کند.

اخلاق شایسته

پیامراسلام فرمودند (آن کس که می خواهد در زمره اصحاب حضرت مهدی (علیه السلام) درآید باید که منتظر باشد ودر عین انتظار، بر اساس ورع عمل نماید ودارای خلق وخوی پسندیده ونیکو باشد). (بحار الانوار/ ج ۵۲ / ص ۱۴۰) ونیز در همین مورد معاشرت نیکو وبرخورد خوب با همسایگان را از ویژگی‌های منتظران میداند و می فرماید (وَاِنْتِظارُ الْفَرَجِ بِالصَّبْرِ وَحُسْنِ الصُّحْبَةِ وَحُسْنِ الْجَوارِ). بحار الانوار ج ۱۰ ص ۳۶۱ ح ۲.

آمادگی وآماده سازی

اینکه زمان ظهور وپایان غیبت از امور غیبی شمرده شده و خداوند امر فرج او را به ناگهان در یک شب امضاء خواهد فرمود و ما را در هر صبح وشام به انتظار فرج فرمان داده اند، همگی برای حفظ آمادگی همیشگی در جهت پاسخگویی به ندای آن امام بزرگواراست. شیعه ای که می خواهد از یاران امام باشد، منتظری که می خواهد در رکاب مولای خود به حساب آید، هرگز بدون آمادگی سر بر بستر استراحت نمی گذارد. چنین کسی حتّی اگر می خوابد سلاح آماده خویش را در زیر متکّای خود حفظ می کند. (واَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ)؛ سوره انفال / آیه ۶۰ .

چنین کسی نه تنها همواره خود را آماده نگه می دارد، بلکه دیگران را هم ترغیب می کند، زیرا آماده سازی دیگران در راستای یاری رساندن به مولای خود است همان گونه که در زیارت آل یاسین می خوانیم (ونُصْرَتی مُعَدَّةٌ لَکُمْ؛ یاری من آماده برای شماست)، بر این اساس شیعه منتظِر آماده سازی زمینه ظهور را وظیفه خویش می شمارد و نیک می داند زمینه سازی برای قیام جهانی حضرت مهدی (علیه السلام) تنها معجزه نیست بلکه باید همّت کرد و دیگران را با امام (علیه السلام) آشنا کرد، باید یاور پرورید و با تبیین و آگاه سازی مردم انگیزه وتعهد در آنان به وجود آورد، زیرا خود حضرت فرمود؛ (فَما یَحْبِسُنا عَنْهُمْ اِلّا ما یَتَّصِلُ بِنا مِمَّا نُکْرِهُهُ ولا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ؛ آنچه ما را از آنان پوشیده داشته است، چیزی نیست جز اَخباری که از کارهای ناپسند و نکوهیده آنان به ما می رسد). (احتجاج طبرسی / ج ۲ / توقیع شریف خطاب به شیخ مفید ص ۶۰۲)

کمک رسانی به دیگران

در دوران غیبت حضرت مهدی (علیه السلام) که فتنه ها فزونی می گیرند و نابسامانی های اجتماعی افزایش می یابد، کسانی که تحت ستم قرار می گیرند و از حقوق مسلّم خویش محروم می مانند بسیارند، شیعه منتظِر اگر چه نتواند تغییری بنیادین در جامعه اش ایجاد کند، حداقل تا آنجا که توان دارد ضعیفان را دستگیری می نماید، به فقیران ومستمندان عطوفت می ورزد، ودر خیرخواهی دیگران کوتاهی نمی کند. حفظ اسرارِ دیگران می کند، تحمل مسئولیت می نماید، در رفع مشکلات جامعه می کوشد.

یکی از زیباترین جلوه های بُعد اجتماعی انتظار یاری رسانی است. کسی که خود را آماده می کند تا در دوران ظهور در رکاب امام قائم (علیه السلام) برای براندازی ستم وبرقراری عدالت جهاد ومبارزه داشته باشد، چگونه می تواند در دوره غیبت نسبت به رنج ستمدیدگان ومحرومان ساکت وبی تفاوت باشد!؟

دفاع از امام زمان (علیه السلام)

این سنّت الهی است که در همیشه تاریخ حق و باطل در ستیز بوده و هستند. هیچ پیامبری را خدا نفرستاد مگر آنکه دشمنانی از جن و بشر در مقابل او به صف آرایی پرداختند. (وکَذلِکَ جَعَلْنا لِکُلِّ نَبی عَدُواً شَیاطین الْاِنْسِ والْجِنِّ ...). (سوره انعام / آیه ۱۱۲)

امام زمان (علیه السلام) نیز نه تنها از این قاعده مستثنی نیست، بلکه به خاطر اهمیت نقش او در حاکمیت جهانی توحید وعدل، همه ستم بارگان ومستکبران عالم در همه ادوار تاریخِ پر فراز ونشیب غیبت، به ستیزه ای همه جانبه با او برخاسته اند در عصر حاضر نیز همه قدرتها که با آگاهی از اندیشه مهدویت، عالم گیر شدن پیام اسلام وقرآن را پیش بینی می کنند لذا مبارزه ای بی امان را پیگیری می نمایند.
شیعه منتظِر در دوران غیبت، هرگاه اهداف وارزشهای مکتب انتظار را که همان اهداف وارزشهای اصیل اسلامی است در مخاطره ومورد تهاجم ناجوانمردانه دشمنان دین ببیند از پای ننشسته و به دفاع برمی خیزد، او در هر لحظه و در هر مقطع از زمان ومکان خود را برای یاری امام زمانش آماده می سازد، از آنجا که یاری او را یاری اهداف وآرمان های او می شمارد همان گونه که امیر المؤمنین (علیه السلام) وعده فرموده اند (یَحُفُّونَ بِهِ یَقُونَهُ بِاَنْفُسِهِمْ فِی الْحُرُوبِ وَیَکْفُونَهُ مایُریدُ؛ یاران مهدی (علیه السلام) او را در میان می گیرند ودر جنگ ها با جان های خویش از او حمایت و حفاظت می کنند وهر چه بخواهد از جان ودل انجام می دهند). (بحار الانوار ج ۵۲ ص ۳۰۷ ح ۸۲)

باشد با تاسی از کلام مولای متقیان زمینه ساز ظهور باشیم.