به گزارش خیمه مگ، فاطمه پور مهدی مدیر مدرسه علمیه تخصصی حضرت خدیجه(س) بابل، امروز در نشست علمی پژوهشی باموضوع حجاب زن، حفظ کرامت انسانی، هویت اسلامی، با اشاره به آیات ۳۰و۳۱سوره نور وآیه ۵۹سوره احزاب در جمع طلاب، اظهار داشت: به مؤمنان بگو چشم‌های خود را از نگاه کردن به زنان نامحرم و آنچه نظر افکندن بر آن حرام است فرو گیرند و دامان خود را حفظ کنند.

وی افزود: "یغضوا" در اصل به معنی کم کردن و نقصان است و در بسیاری از موارد در کوتاه کردن صدا یا کم کردن نگاه گفته می‌شود، بنابراین آیه نمی‌گوید مؤمنان باید چشمهای خود را فرو بندند، بلکه می‌گوید باید نگاه خود را کم و کوتاه کنند و این تعبیر زیبایی است.

مدیر مدرسه علمیه تخصصی حضرت خدیجه(س) بابل، تصریح کرد: اگر انسان هنگام روبرویی با زن نامحرم بخواهد چشم خود را به کلی ببندد ادامه راه رفتن و مانند آن برای او ممکن نیست، اما اگر نگاه را از صورت و اندام او بگیرد و چشم خود را پائین اندازد گویی از نگاه خویش کاسته و صحنه‌ ممنوع را از منطقه دید خود به کلی حذف کرده.

وی تاکید کرد: باتوجه به این آیات "چشم‌چرانی" همانگونه که بر مردان حرام است، بر زنان نیز حرام می‌باشد و پوشانیدن عورت از نگاه دیگران، چه از مرد و چه از زن برای زنان نیز واجب است، آنها نباید زینت خود را آشکار سازند، باید خمارهای خود را بر بدن‌های خود بیفکنند.

مدیر مدرسه علمیه تخصصی حضرت خدیجه(س) بابل، یادآور شد: البته در نزد محارم خود می‌توانند حجاب خود را بگیرند و زینت پنهان خود را آشکار سازند.

وی تأکید کرد: خداوند در آیات مذکور دو ابزار را نام برده، خمار و جلباب که خمار زینت را می‌پوشاند و جلباب کل بدن را در بر می‌گیرد.

پور مهدی خاطرنشان کرد: با حفظ عفت است که تقوا به دست می‌آید، تقوا صفت بیرونی و عفت صفت درونی میباشد، خداوند در قرآن به غض بصر اشاره کرده که مربوط به نگاه کردن می‌باشد، چراکه در نگاه مستقیم زن و مرد به هم، حیا از بین می‌رود، رسول اکرم(ص) نیز نگاه به نامحرم را تیر سمی می‌نامند.

وی بیان کرد: راهکار حفظ حجاب، الگوبرداری از حضرت زهرا(س) است که در پاسخ به پدر بزرگوارشان که پرسیدند برترین زنان چه کسانی هستند؟ پاسخ دادند "خَیْرُ لِلْنِّساءِ اَنْ لا یَرَیْنَ الرِّجالَ وَ لا یَراهُنَّ الرِّجالُ" چه نیکو است برای زنان، مردان نامحرم را نبینند و مردان نامحرم هم آنان را نبینند زیرا بهترین چیز برای یک زن حفظ حجاب و حیا است.