به گزارش خیمه مگ، فطرت انسانی در مواجهه با اوضاع نابسامان جهان ندا سر میدهد که ای انسان ناامید مشو چون خداوند تو را بیکس رها نکرده، هرگز تو را بدون پشتیبان نخواهد گذاشت.
«موعود منتظَر» پاسخی به این ندای فطری است و به همین دلیل در سرتاسر بشارتها و اشارتهای پیشینیان، همواره سخنانی درباره «موعود آخرین» و «منجی آخرالزمان» با عناوینی همچون «کالکی»، «بودای پنجم»، «سوشیانس» و «مسیحا» «پسر انسان» یافت میشود که این خود حاکی از وجود گونههای مختلفی از اعتقاد مصلح آخرین در مکاتب و ادیان است: نزد برخی «نجات دهنده» یک مصلح اجتماعی است، نزد برخی دیگر منجی کسی است که دغدغه او رستگاری معنوی است، ولی در مکتب محمدی (ص) هدف او بر پایه جهانِ، پر از عدل راهنمایی به سوی حیات طیبه و تأمین همه مقاصد آفرینش است. با همه این تفاوتها، یک نقطه اشتراک مهم میان همگان دیده میشود و آن هم ایمان و امید به ظهور منجی آخرالزمان است.
ساختار اثر
این کتاب در ۱۲ فصل تألیف شده است؛ فصل اول با عنوان «موعود منجی در ادیان پیش از اسلام» منجی در یهودیت، منجی در مسیحیت و منجی در دین زرتشت را بررسی کرده و منجی در آئین هندو و بودا و راه نجات از نظر متفکران غربی را بیان کرده است.
فصل دوم با عنوان «نگاه عقلی به مساله منجی» قاعده تکامل اصل حاکم بر تمام ساحتهای عالم مادی و منشأ اختلاف نظر فلاسفه غرب با ادیان در فرجام تاریخ را به نگارش درآورده است.
نویسنده در فصل سوم با عنوان «منجی در قرآن و مکتب اهل بیت (ع)» سنت خدا بر نابودی طاغیان و وعده خدا بر حاکمیت صالحان و مستضعفان را مورد تأکید قرار داده است.
«مباحثی درباره غیبت ولی عصر (عج)» عنوان چهارمین فصل از کتاب حاضر است که در آن حتمی بودن غیبت، فلسفه غیبت حضرت ولیعصر (عج) و تعیین وقت ظهور تبیین شده و نام بردن از امام زمان (عج) با اسم اصلی، فواید و برکات امام غایب و دلایل امکان طول عمر امام زمان (عج) به رشته تحریر درآمده است.
پنجمین فصل از این کتاب با عنوان «انتظار؛ ماهیت و ابعاد» به بررسی انتظار در روایات، ماهیت انتظار، عناصر موجود در انتظار واقعی و برداشتهای انحرافی از انتظار اختصاص دارد.
فصل ششم با عنوان «رؤیت حضرت ولی عصر (عج) در زمان غیبت کبری» دلایل امکان رؤیت شامل امکان عقلی رؤیت امام (ع) و تشرف برخی افراد به محضر حضرت ولیعصر (ع) را مورد تأکید قرار داده است.
نویسنده در فصل هفتم با عنوان «علائم و نشانههای ظهور» علائم حتمی و غیر حتمی، مساله تطبیق در نشانههای ظهور و تعیین وقت ظهور (توقیت) را شرح داده است.
فصل هشتم با عنوان «مدعیان مهدویت» به بررسی کیسانیه، واقفیه و جریان احمد الحسن اختصاص دارد.
فصل نهم با عنوان «کیفیت ظهور حضرت ولی عصر (عج)» محل آغاز قیام حضرت ولی عصر (عج)، سیمای ظاهری امام (ع) در هنگام ظهور و یاوران ولی عصر (عج) در هنگام ظهور را بیان کرده و نزول حضرت عیسی (ع) و امدادهای الهی به ولی عصر (عج) را به نگارش درآورده است.
دهمین فصل از این کتاب با عنوان «رویارویی امام زمان (عج) با جاهلیت مدرن؛ مهمترین رویارویی پس از ظهور» مهمترین شاخصهای جاهلیت شامل شرک، بیعدالتی و تبعیض در محاکم، اختلاف طبقاتی و تنزل جایگاه زن و سیمای زن در حکومت ولی عصر (عج) را بررسی میکند.
فصل یازدهم با عنوان «عدالت در حکومت مهدوی» عدالت اقتصادی در حکومت ولی عصر (عج)، تفاوت عدالت و مساوات و ثمرات برقراری عدالت در جامعه مهدوی را شرح داده است.
«سه نکته مهم درباره دوران پس از ظهور» عنوان دوازدهمین و آخرین فصل از کتاب مذکور است که در آن فاصله ظهور تا استقرار حکومت ولی عصر (عج)، وضعیت ادیان الهی در عصر ظهور و مباحثی درباره رجعت به رشته تحریر درآمده است.
سیمای ظاهری امام در هنگام ظهور
روایاتی که در توصیف شکل و شمایل ظاهری آخرین حجت خدا، حضرت مهدی (عج) در هنگام ظهور وارد شده، بر جوان بودن چهره مبارک و نورانی ایشان علی رغم سن زیادشان تأکید کرده است.
شایان توجه است که در کتاب «قُرب الاسناد» نقل شده که بکر بن محمد میگوید: من و ابوبصیر و علی بن عبدالعزیز خدمت امام صادق (ع) رفتیم و به ایشان گفتیم آیا آن صاحب قیام و فرج شمایید؟ حضرت آستین لباسش را بالا زد و پوست دستش را گرفت و کشید و گفت: ببینید من پیر شدم، من کهن سال هستم؛ با این پیری چطور میتوانم آن مسؤولیت بزرگی را که خدا بر دوش امام زمان گذاشته، انجام دهم؟! صاحب شما تازه جوانی است. روایت هم روایت صحیح است.
روایتی را هم شیخ صدوق در کتاب «کمال الدین» نقل میکند که اباصلت هروی میگوید به امام رضا (ع) گفتم که نشانههای قائم شما هنگام ظهور چیست؟ حضرت فرمود: کهن سال است، اما جوان مینماید. حضرت رضا (ع) فرمودند: هر کسی به چهرهاش نگاه کند، ایشان را ۴۰ ساله یا کمتر از آن میبینند. پیر هم نمیشود تا عجلش فرا رسد.
فاصله ظهور تا استقرار حکومت ولی عصر (عج)
از مسائلی که درباره حضرت ولی عصر (عج) باید به آن توجه شود این است که آیا زمان ظهور با زمان پیروزی هر دو با هم مقارن اند؟ یعنی به محض اینکه ظهور محقق شد آیا پیروزی و نصرت نهایی نیز اتفاق میافتد؟ هدف اصلی امام زمان (عج) برقراری حکومت واحد در روی زمین بر مبنای توحید، ایمان به خدا و عدالت است. این، کار سادهای نیست.
آیا پیامبر اکرم (ص) وقتی مبعوث به رسالت شد، قضیه حل شد یا اینکه تازه اول گرفتاری و مشکلات بود؟! هر یک از انبیا میآمدند، در مقابل آنها عدهای میایستادند و مقاومت میکردند و درگیری درست میکردند، اذیت میکردند.
امام زمان (عج) نیز از این قاعده مستثنا نیست؛ وقتی آن حضرت ظاهر میشود قلدرها، زورگویان، ظالمان، مستکبران، قارونها و فرعونهای زمان در مقابل ایشان میایستند و دردسر درست میکنند؛ امام زمان (عج) نیز وارد جنگ میشود و اینها را از سر راه برمیدارد.
این طور نیست که آقا همین امروز که ظاهر شدند، دیگر همه چیز حل باشد و هیچ مشکلی وجود نداشته باشد. بنابراین منتظران امام زمان (عج) باید خودشان آماده کنند برای امام قائم، نه امام غایب که بیاید همه چیز را حل کند و جنابعالی بروی سر سفره آماده بنشینی؛ ابداً اینجور نیست. هر کسی غیر از این بگوید قیام امام زمان (عج) را اصلاً نفهمیده است. منتظر امام قائم باید باشیم، یعنی امامی که قیام میکند؛ امامی که یک مبارزه جهانی را شروع میکند. منتظر یک چنین امامی باید باشیم؛ نه امامی که بیاد همه چیز را حل کند و ما هم سر سفره آماده ایشان بنشینیم. این همان کاری است که بنی اسرائیل با موسی کردند بنی اسرائیل هم خیلی دلشان میخواست که فرعون نابود شود، چون خیلی آنها ظلم شده بود، اما حاضر نبودند، یک قدم بردارند؛ میخواستند موسی (ع) همه کارها را انجام بدهد و وقتی همه چیز مهیا شد سر سفره بنشینند.
بعضی از منتظران امام زمان (عج) اینجوری هستند؛ انتظار خرج دارد. کسی که ادعای انتظار حضرت ولی عصر (عج) را دارد، بالاخره باید خودش را برای چنین صحنههایی آماده کند. باید پاشنه را ورکشید و آماده شد. پس زمان ظهور با زمان پیروزی متفاوت است.