یکی از مسائل بسیار مهمی که متأسفانه گاهی خواسته یا ناخواسته در کشور مورد غفلت یا کم توجهی قرار می گیرد، بحث دشمن شناسی است. این در حالی است که با نگاهی به کلام راهگشای رهبر معظم انقلاب و اندکی تعمق در منظومه فکری ایشان، دشمن شناسی، وظیفه ای مستمر به شمار می رود که به خصوص نخبگان و خواص جامعه به ویژه حوزویان بایستی آن را به طور جدی مورد توجه قرار دهند.

به گزارش خیمه مگ،رهبر معظم انقلاب، پنجم آذرماه سال ۷۶ در اجتماع بزرگ بسیجیان با اشاره به همین نکته بیان داشتند: «ملت ایران به همان نسبت که دشمن، روشهای خود را در توطئه علیه ایران اسلامی پیچیده تر می کند، باید بر هوشیاری و آگاهی خود بیفزایند و با آمادگی معنوی، فکری، سیاسی و حفظ وحدت و اتصال و ارتباط با یکدیگر، چهره دشمن را در هر لباسی که هست، شناسایی کند.»

نکته ای که حضرت آقا در این فراز مورد تأکید قرار می دهند، لزوم حفظ آمادگی معنوی، فکری و سیاسی و در عین حال حفظ وحدت و انسجام ملی در برابر دشمن و توطئه ها و ترفندهای آن است؛ مساله ای که به نظر می رسد بخش مهمی از الزامات تحقق آن متوجه حوزه های علمیه و نهاد روحانیت است چه آن که متولی هدایت فکری، فرهنگی و حتی سیاسی جامعه با در نظر گرفتن اصل توجه به گوهر معنویتِ اصیل، روحانیون و حوزویان هستند.

به معنی حقیقی کلمه در دنیا دشمن داریم

متأسفانه گاهی اوقات نه صرفاً از سوی برخی اساتید به ظاهر روشنفکر دانشگاهی بلکه از زبان برخی استادان حوزوی، حرف هایی شنیده می شوند مبنی بر این که انقلابی ها دچار توهم توطئه شده اند و حال آن که سکاندار خردمند انقلاب اسلامی ضمن ردّ نظریه توهم توطئه تأکید می کنند: «اگر فرض کنیم که دشمن بر سر هر راهی وجود دارد، خردمندانه نیست که انسان، دشمن را نبیند، وجود او را عدم فرض کند، چطور علیه ما توطئه نیست؟ بعضی گفتند شما توهم توطئه می کنید! توطئه ای وجود ندارد! من در پاسخ، نشانه های توطئه و نشانه های خصومت را از اول انقلاب تا امروز در یک فهرست طولانی معرفی می کنم، و نشان می دهم، چطور علیه ما توطئه نیست؟ در اول پیروزی انقلاب آشکارا با انقلاب مخالفت شد، و این سلسله تا امروز ادامه دارد، و ما امروز به معنی حقیقی کلمه در دنیا دشمن داریم.»(پنجم مرداد ماه سال ۷۹ در دیدار با جمعی از جوانان استان اردبیل)

ایشان آذرماه سال ۷۸ در خطبه های نماز جمعه تهران در همین رابطه ابراز داشتند: «بعضی ها می گویند ما توهم می کنیم که علیه ما توطئه است و دشمنی وجود دارد. خیلی خوب، حالا کسانی که دلشان می خواهد چشم خودشان را روی هم بگذارند و بگویند (ان شاءاللّه گربه است)، امّا واقعیت که عوض نمی شود، وجود دشمن با به خواب رفتن من و شما که از بین نمی رود... با ندانستن ما، یا خود را به ندانستن زدن، دشمن، از دشمنی خود دست برنمی دارد، افرادی مایلند اثبات کنند نخیر، ملت ایران هیچ دشمنی ندارد، کنار خانه خودتان بنشینید و به کار خودتان سرگرم باشید، خاطرتان هم جمع باشد که همه جا امن است و امان، نه! این حرف ها واقعیت ندارد.»

اهمیت نقش آفرینی روحانیت انقلابی در جهاد تبیین

این که به تعبیر ایشان، دشمن دست از دشمنی خود برنمی دارد، یک امر بدیهی در دنیای امروز سیاست و اداره جهان است اما با این حال اقناع مردم و نسل جوان از این حیث که غفلت و کوتاهی ما باعث هوشیاری و گستاخی بیش از پیش دشمن می شود، وظیفه روحانیت دلسوز و انقلابی است که در سایه مهارت تبلیغی و بهره گیری حداکثری از ابزارهای رسانه ای موجود بتواند در این رابطه گام بردارد.

به خصوص با عنایت به این که از جمله مهم ترین اهداف دشمن در راستای براندازی نظام و انقلاب اسلامی، تلاش در جهت تضعیف باورهای دینی و انقلابی افراد جامعه ماست، تأکید بر دشمن شناسی به عنوان رسالت همیشگی و تردیدناپذیرِ حوزه و روحانیت اهمیت مضاعفی پیدا می کند.

به تعبیر رهبر فرزانه و حکیم انقلاب، «تلاش دشمن این است که مردم را از نظام اسلامی دلسرد و پایه های ایمان و عقیده وعمل دینی را درمردم سست کند» (بیانات در تاریخ بیستم خردادماه سال ۸۰)

ضرورت پاسخ به شبهات القایی از سوی دشمنان

از دیگر اهداف دشمن در جنگ فکری و روانی علیه ملت ایران، القای ناکارآمدی دین و نظام دینی است که البته هدف غایی در این زمینه خدشه بر هویت دینی و انقلابی نظام سیاسی حاکم بر سرزمین عزیز ماست. طرح شبهاتی در رابطه با محدودیت قلمرو احکام دینی و نفی جاودانگی احکام اسلامی و پمپاژ این قبیل شایعات به شکل های مختلف و متنوع، تلاش در همین راستا و این که القا کنند اسلامِ هزار و چهارصد سال پیش در مورد مفاهیم اجتماعی امروز نظر خاصی ندارد و چنانچه مطلبی هم داشته باشد، به جهت آن که قرائت ها از آن متفاوت است عملاً در تعارضِ با یکدیگر، همه آن ها ساقط می شوند.

از سوی دیگر در سال های گذشته از سوی برخی روشنفکران و حتی طیف روحانی نمایان این شبهه مطرح شده که فقه قابلیت اجرا در همه زمان ها را ندارد و حکومت دینی به معنی اجرای احکام شریعت نیست و حال آن که بیان صریح رهبر معظم انقلاب مشخص می کند که این قبیل شبهات و هجمه ها، چه محور کلیدی را نشانه رفته است: «استکبار در سی سال اخیر همه امکانات سیاسی اقتصادی و نظامی خود را برای نابود کردن انقلاب اسلامی به کار گرفته است اما به این نتیجه رسیده که حمایت بی دریغ ملت و اتکای نظام اسلامی به ایمان عمیق مردم، از بین بردن جمهوری اسلامی را ناممکن کرده است و به همین علت با همه توان، خنثی کردن وجهه ضداستکباری و کاهش محتوای دینی و روح انقلابی نظام را دنبال می کند که این واقعیت هوشیاری کامل ملت و مسئولان را می طلبد» (بیانات معظم له در دیدار جمعی از مردم استان آذربایجان شرقی، ۲۸ بهمن ماه سال ۱۳۸۷)

امیدآفرینی با عمل به تکلیف دینی و انقلابی

آن چه از روحانیت دغدغه مند و انقلابی و حوزه های علمیه انتظار می رود این است که به تأسی از روش و سیره بزرگانی همچون شهید مطهری، شهید بهشتی و در دوران اخیر مرحوم علامه مصباح در لبیک به فرمایشات امام خامنه ای، ضمن حفظ و تقویت هوشیاری و بصیرت خویش، درک عمیقی از موقعیت امروز کشور در گستره نظام بین الملل داشته و در پرتو شجاعت انقلابی به حفظ و تقویت ایمان مردم و امید آن ها به آینده کمک کند.

البته بی انصافی است اگر بگوییم که حوزه و روحانیت در این زمینه کاری نکرده اما به هر حال باید توجه داشت که شدت هجمه و کار شبانه روزی دشمن در این رابطه چنان است که می طلبد حوزویان با رویکردی نوین و عزم و اراده ای مضاعف وارد این کارزار حساس و نفسگیر شوند، چه آن که به تعبیر مقام معظم رهبری، امروز جهاد امیدآفرینی، مهم ترین جهاد عصر ما به شمار می رود.