اگر نفسانیت خودتان را کنار بگذارید، اعمال و سکنات شما رنگ خدایی میپذیرد، در این صورت جزء «مَا عِندَ اللَّهِ» به شمار می آیید.
در قرآن تک تک الفاظ نزد خداوند متعال محافظت میشود تا روز واپسین حساب تکتک این تعابیر و الفاظ ما به دست بیاید. اینجاست که فرهنگ حساسیت به ذرهذره رفتارهای وجودی برای یک مومن ایجاد میشود.
چرا در امم گذشته نخبگان و خواصی که جزء صاحبان نفوذ و تاثیر در جامعه هستند، هیچ گاه در صدد نهی از فساد و افساد در زمین الهی نبودهاند؟
در عصر غیبت امام زمان علیه السلام، «أُولِی الْأَمْرِ» این وظیفه را عهده دار هستند که در تنازعات و مسائل اجتماعی ورود کنند و جامعه اسلامی هم مکلف به اطاعت است.
آیه شریفه ۱۸۶ از سوره بقره از امیدبخشترین آیات نورانی قرآن است که قرب حضرت حق را با عباد تأکید می کند.