۰۴ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۵:۰۰

چگونه می‌توان به رحمت الهی امیدوار شد؟

چگونه می‌توان به رحمت الهی امیدوار شد؟
هیچ وقت نباید مایوس از باب رحمت الهی، رسول اکرم صل الله علیه و اله و حضرات معصومین علیهم السلام باشیم. این باب توبه و باب پذیرش توبه همیشه گشوده است و خداوند توبه را از توبه‌کاران قبول می کند.
کد خبر: ۵۳۲۲

به گزارش  خیمه مگ، «آیات و نکات»، پرونده رمضانی رسانه رسمی حوزه برای ماه مبارک رمضان است که حجت‌الاسلام امین اسدپور از پژوهشگران قرآنی در سی شماره به بیان سی آیه از قرآن کریم پرداخته که به صورت روزانه تقدیم شما خوبان خواهد شد.

 

بسم الله الرحمن الرحیم

آیه منتخب از جزء یازدهم قرآن کریم آیه ۱۰۳ سوره مبارکه توبه است.

 

حضرت حق در این آیه می‌فرماید: «خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَکِّیهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَیْهِمْ ۖ إِنَّ صَلَاتَکَ سَکَنٌ لَّهُمْ ۗ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ/ تو از اموال مؤمنان صدقات را دریافت دار که بدان صدقات نفوس آنها را پاک و پاکیزه می‌سازی و رشد و برکت می‌دهی، و آنها را به دعای خیر یاد کن که دعای تو در حق آنان موجب تسلّی خاطر آنها شود و خدا شنوا و داناست».

 

زمانی ارزش و عمق این آیه را متوجه می‌شویم که آیات قبل را مرور کنیم. در آیات قبل می‌فرماید که در حول پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و از اهل مدینه هم برخی نفاق ورزیدند و به نزد پیامبر امده و اظهار پشیمانی کردند، «وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَیِّئًا عَسَی اللَّهُ أَن یَتُوبَ عَلَیْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ».

ماجرا از این قرار بود که بخشی از گناهکارانی که از اهل مدینه به جبهه منافقین کمک کرده بودند، آمدند و به گناهانشان اعتراف کردند، آنها عمل نیک انجام داده بودند و البته این عمل صالح را با یک عمل گناه دیگری مخلوط کرده بودند. در اینجا حضرت حق به پیامبر اکرم دستور می‌دهد که با این گناهکارانی که با جبهه منافقین همکاری کرده بودند بعد از اعتراف به گناه و بعد از طلب آمرزشی که از پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله داشتند، از آنها صدقه دریافت کند . این صدقه از محل محبوب خودشان و از اموالی که مورد اعتنای خودشان است، دریافت می شود.

در همین راستا از آن مال مورد نیاز خودشان باید گذشت می کردند، این گذشت می تواند آنها را تطهیر و تربیت کند و جالب اینجاست که حضرت حق به پیغمبر اکرم صلی الله علیه و اله می فرماید: «وَصَلِّ عَلَیْهِمْ»، تو برایشان دعای خیر کن که «إِنَّ صَلَاتَکَ سَکَنٌ لَّهُمْ»، این دعای خیر تو نسبت به این ها مایه سکینه و آرامش آنها خواهد بود و البته چون خدا علیم و سمیع است حتما دعای تو را می شنود و می‌داند، مستجاب هم خواهد شد.


لذا این آیه برای توبه‌کاران به شدت امیدافزا و امیدبخش است، مخصوصا در ادامه همین فقرات می‌فرماید: «أَلَمْ یَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ»/ آیا مؤمنان هنوز ندانسته‌اند که فقط خداست که توبه بندگان را می‌پذیرد و صدقه آنها را قبول می‌فرماید و خداست که بسیار توبه پذیر و بر خلق مهربان است؟


این آیات بیان‌گر این است که هیچ وقت نباید مایوس از باب رحمت الهی، رحمت رسول اکرم صلی الله علیه و اله و حضرات معصومین علیهم السلام باشیم.

این باب توبه و باب پذیرش توبه همیشه گشوده است و مطلقا عباد نبایستی از روح الهی و از رحمت الهی مأیوس باشند چون خداوند توبه را از توبه‌کاران قبول می کند.


ان شاءالله که در این ایام نورانی ماه مبارک رمضان از توبه کاران حقیقی باشیم و ان‌شاءالله توبه ی همه ما مورد پذیرش و مورد لطف و عنایت حضرت حق و رسول مکرم اسلام قرار بگیرد.