به گزارش خیمه مگ، در این مراسم آیات وحید خراسانی،مکارم شیرازی،شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی،جوادی آملی،علوی گرگانی و امینی،حجت الاسلام والمسلمین محمدی گلپایگانی رئیس دفتر مقام معظم رهبری و جمع کثیری از فضلا و ارادتمندان عرفان و مرجعیت حضور داشتند.

آیت الله مصباح یزدی از شاگردان مرحوم آیت الله العظمی بهجت در این مراسم با اشاره به این که راه رسیدن انسان به هدف اصلی خلقت که همانا قرب الهی عنوان شده، بندگی و اطاعت خداوند می باشد،خاطر نشان کردند: آیت الله العظمی بهجت شخصیتی بود که به خوبی دانست که برای چه خلق شده است و باید چه راهی را طی کند تا به مقصد و هدف نهایی خلقت برسد و در این خصوص ضمن آن که خود این راه را پیمود در زندگی اش کوشید که آن را به دیگران نیز یاد بدهد.

ایشان با بیان این که هدف از آمدن انبیا و اولیای الهی برای هدایت بشر این بوده که انسان به آن هدف اصلی دست یابد، اظهار داشتند: فقط در سایه عبودیت پروردگار انسان به این هدف می رسد و هیچ ریاضتی که رنگ و بوی عبادت خدا را نداشته باشد آدمی را رستگار نمی کند.

آیت الله مصباح یزدی افزودند: این که تکیه کلام مرحوم آیت الله العظمی بهجت در دوران حیاتش مدام تاکید بر انجام واجبات و ترک محرمات بوده است این نشان می دهد که راه سعادت کاملا برای او مشخص بوده و می خواسته که به این وسیله ما را نیز در این مسیر رهنمون کند.

ایشان در ادامه با اشاره بر لزوم پیروی شیعیان امام علی (علیه السلام) ازسیره آن حضرت تصریح کردند: خیلی ها در طول تاریخ تلاش کردند تا علی (علیه السلام) و زندگانی آن حضرت را در تاریخ مورد تحریف قرار دهند اما موفق نشدند و امروز همه ما ،حتی کفار و دشمنان اسلام به خوبی می دانیم که علی (علیه السلام ) مرد عبادت و تقوا و فداکاری و شجاعت بود و اگر ما شیعه ایشان هستیم باید در زندگی خود از ایشان پیروی کنیم.

عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان این که بر اساس روایات، انسان می تواند به جایی برسد که محبوب خداوند شود، ابراز داشتند: هدف از خلقت ائمه معصومین (علیهما السلام) و بزرگانی چون آیت الله العظمی بهجت در دوران ما این بوده که به ما بفهمانند انسان می تواند به همچنین جایی برسد و ما هر اندازه که بتوانیم خود را به اینان تشبه بدهیم می توانیم به خداوند نزدیک تر شویم و البته باید در این مسیر تمام تلاش خود را بکنیم و در عین حال از رحمت خداوند و شفاعت ائمه در آن دنیا نا امید نباشیم.

ایشان در ادامه با اشاره به حالات عرفانی خاص آیت الله العظمی بهجت در هنگام نماز گفتند: ایشان حتی وقتی سلام نماز را هم می دادند به شدت گریه می کردند و ما همه می دانیم که ایشان در حالت نماز چیزهایی درک می کرد که لازمه اش هم این چنین گریه ای می باشد و این درحالی است که ما متاسفانه نمی توانیم که این مساله را درک کنیم.

آیت الله مصباح یزدی اضافه کردند: حضرت آیت الله العظمی بهجت در جایی می فرمودند اگر سلاطین عالم می دانستند که در نماز چه لذتی وجود دارد حاضر بودند که برای درک لذت نماز، سلطنت خود را رها کنند. این گفته ایشان یعنی این که ایشان که آن طور با گریه نماز می خواندند درک کرده بودند که چنین نمازی لذتش از همه لذایذ عالم بالاتر است و البته آدم تا عاشق نباشد این گونه دل به عبادت و راز و نیاز با پروردگار نمی دهد.

ایشان ادامه دادند: انسان وقتی بزرگانی چون آیت الله العظمی بهجت را می بیند تا حدود اندکی می تواند بفهمد ائمه اطهار (علیه الاسلام ) چه حالاتی در عبادت خدوند داشته اند و این که خداوند به نماز حضرت زهرا (سلام الله علیها)مباهات می کند به چه معنا می باشد.