۰۵ تير ۱۴۰۳ - ۱۱:۵۰

پاداش انفاق و صدقه چگونه از بین می رود؟

پاداش انفاق و صدقه چگونه از بین می رود؟
ریا، نشانه عدم ایمان واقعى به پروردگار و قیامت است. «ینفق ماله رئاء النّاس و لایؤمن باللّه»
کد خبر: ۶۷۴۲

به گزارش خیمه مگ،استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه 264 سوره بقره پرداخته است.

* آيه               

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذي‏ کَالَّذي يُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ صَفْوانٍ عَلَيْهِ تُرابٌ فَأَصابَهُ وابِلٌ فَتَرَکَهُ صَلْداً لا يَقْدِرُونَ عَلي‏ شَيْ‏ءٍ مِمَّا کَسَبُوا وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْکافِرينَ

* ترجمه                      

اى كسانى كه ایمان آورده‏ اید! بخشش ‏هاى خود را با منّت و آزار باطل نسازید، همانند كسى كه مال خود را براى خودنمایى به مردم، انفاق مى ‏كند و ایمان به خدا و روز رستاخیز ندارد. پس مثال او همچون مَثل قطعه سنگ صافى است كه بر روى آن (قشر نازكى از) خاك باشد (و بذرهایى در آن افشانده شود) پس رگبارى به آن رسد (و همه خاك ‏ها و بذرها را بشوید) و آن سنگ را صاف (و خالى از خاك و بذر) رها كند! (ریاكاران نیز) از دستاوردشان، هیچ بهره ‏اى نمى ‏برند و خداوند گروه كافران را هدایت نمى ‏كند.

* نکته ها                     

این آیه نیز تشبیهى را با خود دارد و نمایانگر باطن اشخاصى است كه به قصد ریا و تظاهر انفاق مى‏ كنند. ظاهر عمل اینان همچون خاك نرم، ولى باطن آن چون سنگ، سفت است كه قابلیّت نفوذ ندارد. به خاطر سفتى و سختى دل هاى سنگین‏ شان، از انفاق خود بهره ‏اى نمى ‏برند.

* پيام ها                      

1- منّت گذارى و آزار فقیر، پاداش انفاق و صدقات را از بین مى ‏برد. «لا تبطلوا»

2- ریا، نشانه عدم ایمان واقعى به پروردگار و قیامت است. «ینفق ماله رئاء النّاس و لایؤمن باللّه»

3- انفاق مهم نیست، انگیزه و روحیّه ‏ى انفاق كننده مهم است. «رئاء الناس»

4- اعمال شخص منّت گذار، ریاكار وكافر، تباه است. كلمه ‏ى «فمثله» قابل تطبیق با هر سه گروه است.

5 - ریاكار، عاقبت رسوا مى ‏شود و حوادث، كاشف حقایق است. «فتركه صلداً»

6- ریاكار نه تنها از پاداش آخرت محروم است، بلكه رشد روحى را نیز كسب نكرده است. «لا یقدرون على شیى‏ء»

7- منّت‏گذار و ریاكار، در مدار كفر و مورد تهدید قرار مى ‏گیرد. «لایهدى القوم الكافرین»