به خدای سبحان عرض کردم اگر بیماریام به صورتی شود که خانواده از نگهداریام خسته شوند و مرا در بیابانی رها کنند، به حدی که مرغان هوا زندهزنده گوشتهای تنم را بکَنند و بخورند، راضی هستم؛ فقط در آن عالم (برزخ و قیامت) مرا عذاب نکند، یا با من کار نداشته باشد.