۱۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۰۰

از دختران زنده به گور تا فاطمه زهرا (س)

از دختران زنده به گور تا فاطمه زهرا (س)
در روزگاری که زنان یا زنده به گور می‌شدند یا چون کالایی به ارث می‌رسیدند، اسلام با نگاهی انقلابی، نوری تازه بر جایگاه زن تاباند و با معرفی الگوهایی چون خدیجه و فاطمه(سلام‌الله‌علیهما)، مسیری نو برای کرامت و رشد زن در تاریخ بشریت گشود.
کد خبر: ۷۶۱۳

به گزارش خیمه مگ،آن روز که اسلام در دنیای تاریک و ظلمانی جزیره العرب طلوع کرد برای بشر از هر چیز بهترینش را آورد، بهترین نوع از آزادی، بهترین شکل از عدالت، بهترین و زیباترین تعریف از زندگی ، شادی، غم، معنویت و پرستش، عبودیت و بندگی و...

پیام آور این دین، انسانی بود که آینه‌ی تمام نمای این کمالات بود، کسی از جنس همان مردم، رشد یافته در همان جامعه جاهلی و با همان شرایط، تا کسی نگوید که او با ما فرق دارد و برای ما نمی شود:

«لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ»¹

دینی که برای همه چیز برنامه داشت، اگر برای دردها و اسارت های "زن" در جامعه جاهلی آن روز پاسخی نداشت، بی شک نمی‌شد به آن کامل ترین دین گفت؛

زن آن روز یا زنده به گور می‌شد: «وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ»²

یا هم اگر برای حفظ نسل زنده می‌ماند زندگی‌اش در پستوی خانه ها تفاوت چندانی با مردن نداشت، زن، جزء مایملک مرد محسوب می‌شد و با سایر دارایی‌ها به ارث می‌رسید، موجودی حقیر و مایه ننگ پدر و حتی همسر و پسرانش!!!

 

و زنانی هم بودند به ظاهر آزاد، اما اسیر هرزگی و تَبَرُج و مایه کامجویی و لذت مردان هرزه گرد؛ زنان بدکاره‌ای که بر سردر خانه‌شان پرچمی زده شده بود به این معنی! - سمیه مادر زیادبن ابیه (پدر عبیدالله بن زیاد) از این دسته است - ³ یا زنان آوازه خوانی که برای جلب توجه از هیچ کاری دریغ نداشتند و شهره عالم بودند.

در چنین شرایط تاریک و ناامید کننده‌ای اسلام با نگاهی انقلابی و حیرت آور- برای بشر آن روز- نسبت به زن، بساط تمام این اسارت‌ها را برهم زد و پایانی شد بر نگاه تحقیر آمیز و کالایی به زن ⁴...؛

 

اولین زن مسلمان شد خدیجه(سلام‌الله‌علیها) از تک ستاره‌های دوران جاهلی که نه تنها اسیر بندهای حقارت جاهلی و مخفی شده در پستوی خانه نبود، که جایگاه و وجاهت اجتماعی داشت، متبرج نبود و با نهایت عفاف، تجارت می‌کرد؛

این زن انتخاب شد، برای همسری پیامبر آخرالزمان و نامش به عنوان بزرگترین حامی کامل ترین دین الهی جاودانه شد؛ اما این الگو هنوز هم باید کامل تر می‌شد، پس از بطن این زن خداوند، گوهر تک دانه‌ای به نام فاطمه(سلام‌الله‌علیها) را چند صباحی از عرش به فرش آورد تا بشریت بداند جایگاه زن چیست و تا کجا می‌تواند اوج بگیرد.

فاطمه آمد و نام و نشان "زن" را از اسارت رهایی بخشید؛ هم اسارتی که تن را گرفتار کرده و هم آن شکل دیگرش که روان و روح و معنویت را ...!

اگر فاطمه (سلام الله علیها) نبود زن معنا نمی‌شد، هر چه در قرآن کریم و سخنان اهل بیت(علیهم‌السلام) بود، شاید به شکل شعاری غیر قابل اجرا در می آمد.

به هر شکل که نگاه کنیم، حضرت فاطمه (سلام الله علیها) یک الگوی تمام عیار است، مادری نمونه، همسری الگو (نعم العون), دختری بی نظیر(ام ابیها) و شاید جامع تر و بالاتر از همه این‌ها رهبر بزرگترین جریان اجتماعی- سیاسی در دفاع از ولایت و امامت، نه تنها در زمانه خودش که برای کل تاریخ بشریت...