به گزارش خیمه مگ،شیخ قطب‌الدین، سعید بن عبد الله بن حسین بن هبة الله بن حسن راوندی کاشانی، عالم بزرگ، محدث، مفسر، متکلم، فقیه و تاریخ‌دان بزرگ شیعه در قرن ششم هجری است.

ایشان در راوند کاشان به دنیا آمد. پدر و پدر بزرگ قطب راوندی از علمای بزرگ زمان خود بودند و در ۱۴ شوال ۵۷۳ قمری در قم دارفانی را وداع کرد و در حرم عرشی حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام به خاک سپرده شد.

قطب راوندی تحصیلات ابتدایی را نزد پدر خویش فرا گرفت. پس از آن در محضر درس شیخ ابو علی طبرسی، عماد الدین طبری و سید مرتضی رازی بهره فراوان برد؛ سپس به شهر مقدس قم، رهسپار شد تا از علمای آن دیار نیز بهره‌‏مند شود و در مدتی کوتاه از چهره‏‌های سرشناس شیعه شد.

شخصیت علمی‏

شیخ قطب در آثار خود موضوعات متنوعی از علوم و معارف اسلامی را به بحث گرفته و در علم تفسیر، فقه، حدیث، فلسفه، کلام، تاریخ و دیگر موضوعات نوشتارهای فراوانی بر جای نهاده است.

وی در نوشته‏‌هایش تمام جوانب موضوع را بررسی کرده و به نگاهی گذرا اکتفا نمی‌‏کند.دیدگاه دیگران را- چه موافق و چه مخالف- به درستی نقل می‏‌کند و مانند انسانی که حق را برای حق می‏‌خواهد به کاوش در نظریات دیگران می‏‌پردازد. از این رو، کسانی که در صدد معرفی وی برآمده‏‌اند عباراتی را که دلالت بر بزرگی مقام و منزلت او دارد به کار برده‌‏اند.

علامه امینی صاحب الغدیر درباره قطب راوندی می‌گوید: راوندی یکی از پیشوایان علمای شیعه، برگزیده این طائفه و از اساتید بی نظیر فقه و حدیث و از نوابغ و از اساتید بی نظیر فقه و حدیث و از نوابغ علم و ادب است. هیچ گونه عیبی در آثار فراوانش و تیرگی در فضایل و تلاشها و خدمات دینی و اعمال نیکو و کتب ارزنده اش وجود ندارد.

محدث قمی از دیگر اندیشمندانی است که درباره قطب الدین چنین آورده است: عالمی است متبحر، فقیه، محدث، مفسر، محقق، راستگو، بزرگوار... و از بزرگترین محدثان شیعه.

ابن حجر عسقلانی از علمای معروف اهل سنت درباره قطب راوندی نوشته است: او در جمیع علوم فاضل است. و در هر نوعی از علوم صاحب تصنیفات بی شمار بوده است.