به گزارش خیمه مگ، در این ویژه نامه که مجموعه مطالب متنوعی در موضوع فاطمیه و ویژگی های شخصیتی حضرت زهرا(س) را در بر دارد بیانات و گفتارهایی از مراجع معظم تقلید و علمای برجسته شیعی درباره ایشان منعکس شده است.

مطلع این ویژه نامه بیان حضرت امام خمینی(ره) است در شرح شخصیت والای حضرت زهرا(س) که در بخشی آن آمده است:

تمام ابعادي که براي زن متصور است و براي يک انسان متصور است، در فاطمه زهرا(س) جلوه کرده و بوده است... زني که تمام خاصه‌هاي انبيا در اوست؛ زني که اگر مرد بود، نبي بود؛ زني که اگر مرد بود به جاي رسول‌الله بود... انساني است به تمام معني انسان، ... با تربيت رسول‌الله(ص) مراحل را طي کرده است تا رسيده است به مرتبه‌اي که دست همه از او کوتاه است... معنويات، جلوه‌هاي ملکوتي جلوه‌هاي‌الهي، جلوه‌هاي جبروتي، جلوه‌هاي ملکي و ناسوتي همه در اين موجود است. الگو، حضرت زهراست. ما بايد از اين خاندان سرمشق بگيريم.

در گفتاری با عنوان فاطمه زهرا(س) تسليم محض حکم الهي   از مقام معظم رهبري آمده است:

بعد از مقامات معنوي و مراتب روحاني حضرت فاطمه زهرا(س) که ماها قادر نيستيم آن‌ها را درست بفهميم خصوصيت عملي آن بزرگوار اين بود که در همه شرايط، تسليم محض حکم الهي و راه خدا بود. همين تسليم محض بود که در طول تاريخ اسلام، از اين بزرگوار يک مجاهد بي‌نظير و يک پرچم مظلوميت و حقانيت به‌وجود آورد. تا امروز هم اين پرچم برافراشته است و روز به روز مکانت آن موجود عالي‌قدر افزوده شده است.

سرمقاله این ویژه نامه با عنوان وحدت و برائت و به قلم حجت الاسلام و المسلمین حسن مولایی است که با تحلیل موضوع وحدت بین فرق اسلامی و برائت از مخالفان حقیقت در بخش از آن آمد است:

ره‌آورد بررسي تاريخ شيعه، جداسازي دو حوزه اعتقادي و اجتماعي از هم در تعاملات با مخالفان است، يعني هنگام همزيستي با افرادي که با ما تفاوت فکري و اعتقادي دارند، بايد بر دو امر توأمان تأکيد داشت، ابتدا بر اعتقادات مذهبي و ديني تأکيد ورزيم و کمترين عقب‌نشيني از آنان نداشته باشيم و سپس از رسانه‌اي و علني شدن اختلافات در فضاي جامعه ملي و جهاني به‌گونه‌اي که دشمن از آن در راستاي تضعيف‌مان استفاده کند، پرهيز نماييم

اما مطلب دیگر این ویژه نامه با عنوان مناقب آفتاب                             نوشتاري از علامه اميني     است که در آن مناقب حضرت زهرا مورد اشاره قرار گرفته است و از آن جمله اینکه آفرينش حضرت فاطمه زهرا(س) قبل از خلقت ديگران، همانند پدر و همسر و فرزندانش، آن انوار مقدسى كه پيش از آفرينش كليه عوالم علوى و سفلى، و خلقت بشر، در پيشگاه عرش عظمت حق تبارك و تعالى، در حال تسبيح و تقديس و تهليل و تكبير خداى يكتا بوده، و در عبادت استاد و آموزگار جبرئيل و ساير فرشتگان بوده‌اند.

و نیز اینکه آفرينش حضرت زهرا(س) از نور عظمت حضرت حق تبارك و تعالى، همان نور واحدى كه حضرت رسول اكرم(ص) و حضرت على‌بن ابي‌طالب(ع) نيز از آن آفريده شده‌اند، و مايه خلقت فاطمه يك سوم همان نور بوده است. و هو نور مخزون مكنون فى على‌الله. نورى نهفته در خزينه علم خداى، نور قدس، نور جلال، نور كمال، و نور كبريايى الهى.

متن دیگر با عنوان فاطمه(س)كيست؟ از آيةالله‌العظمي صافي گلپايگاني است که پيرامون شخصيت جامع‌الأطراف و وسيع‌الأبعاد حضرت زهرا(س)اینچنین بیان می دارند که آن‌چه گفته‌اند و نوشته‌اند و باز هم گويندگان و نويسندگان بگويند و بنويسند، به پايان بيان مقامات و درجات و فضايل حضرت نمي‌رسند.

اگر چه عمر آن‌حضرت به واسطه ورود مظالم جانكاه، به ظاهر كوتاه بود، اما در همين فرصت اندك، مواضعي را از خود نشان دادند كه درس‌هاي سازنده آن در طول تاريخ، براي همه، راهبر و حقّ‌نما است.

شمع و خورشيد عنوان مطلبی است به بیان     آيةالله‌العظمي جوادي آملي که در بخشی از آن آمده است:

اين بانو براي همه ما اسوه است و ما موظفيم مثل آن حضرت حركت كنيم؛ منتها او در حد آفتاب [و] ما در حد شمع؛ او فضاي كل جهان را روشن مي‌كند؛ منتها ما در زندگي خاص خودمان مثل شمع نور مي‌دهيم و فضاي زندگي خود را روشن كنيم. لذا فرمود: «من أصعد الي‌الله خالص عبادته أهبط‌الله عزّوجلّ إليه أفضل مصلحته»؛ فرمود: اگر كسي عمل خالص بكند و اين قدرت را داشته باشد كه عمل خالص را به پيشگاه ذات اقدس الهي ببرد، ذات اقدس الهي بهترين و والاترين مصلحت او را به او عطا مي‌كند و نازل مي‌كند.

فاطميه متعلق به همه مسلمانان گفتاری است از آية‌الله‌العظمي وحيد خراساني که در مطلع آن می خوانیم: بدن حضرت از درخت طوبي و روح او از نور عظمت خداست، اما در دل شب زير خاك مي‌رود. كنار اين بدن بود كه رادمرد عالم امكان گفت كه «اي كاش زنده نبودم تا چنين وضعيتي را ببينم».

طبق نص كتاب‏الله «وما آتاكم الرسول فخذوه»، تمام فرق اسلامي با قطع نظر از مذهب و مسلك، بايد عزاي فاطمه زهرا را متناسب با عظمت اين مصيبت اقامه كنند.

به حكم سنت قطعيه، اقتضاي ايمان به خدا و ايمان به خاتم انبياء(ص)، اقامه شعائر فاطميه است. و فاطميه تنها متعلق به شيعه نيست، بلكه به هركس كه ايمان به قرآن و سنت رسول‏الله دارد، تعلق دارد، لذا قهراً بايد در ناراحتي خاتم ناراحت باشد و در انبساط او منبسط.

مطلب دیگری با عنوان فدک و ماهيت حقوقي آن از نگاه آية‌الله‌‌العظمي سبحاني به موضوع

فدک پرداخته و اینچنین اشاره می دارد که: سرزمين آباد و حاصل خيزى که در نزديکى خيبر قرار دارد و فاصله آن تا مدينه حدود 140 کيلومتر است، «فدک» ناميده مى‌شود.^[1] از نظر قوانين اسلامى، سرزمين‌هايى که از طريق جنگ و نبرد فتح مى‌شوند، متعلق به عموم مسلمانان است، و به وسيله حاکمان اسلامى تحت عنوان «مفتوحة عنوة» اداره مى‌شود؛ ولى سرزمينى که بدون نيروى نظامى، از طريق صلح و سازش در اختيار پيامبر قرار گيرد، «انفال» و يا «فى‏ء» و به اصطلاح امروزى «املاک خالصه» ناميده مى‌شود و از آن شخص پيامبر مى‌باشد و از درآمد آن نيازمندى‌هاى مسلمانان را برطرف مى‌کند.

در سال هفتم هجرى که ارتش اسلام دژهاى مستحکم خيبر را محاصره کرد، همه آن‌ها با قدرت نظامى فتح گرديد، جز «فدک» که مردم آن‌جا از در صلح و مسالمت وارد شدند و اراضى آنان به صورت املاک خالصه درآمد، و در اختيار رسول‌خدا (ص)قرار گرفت.

آن‌چه گفته شد، مورد اتفاق فقهاي اسلامى و مطابق با حکم قرآن مجيد مى‌باشد، آنجا که مى‌فرمايد: «و ما أفاء‌اللّه على‏ رسوله منهم فما أوجفتم عليه من خيل و لا رکاب و لکنّ‌اللّه يسلّط رسله على‏ من يشاء و‌اللّه على‏ کلّ شي‏ء قدير». «آن‌چه را خدا از آنان (يهود) به رسولش بازگردانيده، چيزى است که شما براى به‌دست‌آوردن آن زحمتى نکشيديد نه اسبى تاختيد، و نه شترى، اما خداوند، فرستادگانش را بر آن‌چه خواهد، چيره مى‌گرداند، که خداوند بر همه‌چيز تواناست».

حسن ختام این معرفی را بیانی از علامه حسن‌زاده آملي با عنوان لیلة قدر قرار می دهیم که در گفتاری خواندنی و شهودی می گویند:

امام صادق(ع) فرمود: «حضرت فاطمه(س) ليلة‌القدر است». حديث در تفسير فرات کوفي ضمن سوره قدر روايت شده است. انسان نخستين‌بار از اين حديث به اين مطلب منتقل مي‏شود که قرآن در شب قدر نازل شده است و انسان کامل قرآن ناطق است، و حضرت فاطمه(س) مادر يازده قرآن ناطق است. آن‌حضرت بايد بدين مناسبت ليلة‌القدر باشد. حضرت فاطمه(س) همان‌گونه که ليله‌القدر... است، اسمي از اسماي حسني و کلمه‏اي از کلمات علياي‌الهي است که خداي سبحان فرمود: «و للّه‌الاسماء‌الحسني فادعوه بها» و حضرت امام صادق(ع) فرمود: «قسم به خدا، ما آن اسماي حسناي‌ الهي هستيم که خدا عملي را از بندگانش بدون معرفت ما نمي‏پذيرد». امام صادق(ع) فرمود: كسى‌كه حق معرفت به آن‌حضرت پيدا كند، يعنى به‌درستى او را بشناسد، ليله‌القدر را ادراك كرده است.

در اثر صادقى چنين آمده: هركس حضرت فاطمه(س) را آن‌گونه كه سزا است بشناسد، ليله‌القدر را ادراك كرده است.

رسول خدا(ص)فرمود: هركس فاطمه را آن‌گونه كه حق فاطمه است بشناسد، شب قدر را ادراك كرده است و علت نام‌گذارى آن‌حضرت به فاطمه آن است كه خلايق از كنه معرفت ايشان بريده شدند، و به كنه معرفت ايشان نمى‌رسند.