مراسم روضه هفتگی موکب محبان علی بن ابیطالب(ع) در بین‌الحرمین کربلای معلی شب گذشته پنجشنبه ۲۷ مهرماه با حضور زائران ایرانی و به یاد شهدای مظلوم غزه با سخنرانی حجت‌الاسلام مهدی دانشمند و مرثیه‌خوانی مهدی رعنایی، محمدعلی شیرازی و فریدون کریم‌پور برگزار شد.

یک مسلمان نمی‌تواند در برابر صدای مظلوم سکوت کند

در ابتدای این مراسم و بعد از سخنرانی، فریدون کریم‌پور با اشاره به اینکه نباید مظلومیت را با شیعه و سنی مخلوط کرد، گفت: مسلمانی که صدای مظلومیت دیگری را بشنود و نسبت به آن سکوت کند، باید در مسلمانیت خود شک کند.

وی با اشاره به اینکه در فضای مجازی فیلمی دیدیم که یک بچه ۵ ساله از ترس زبانش بند آمده بود، دل انسان می‌لرزد، گفت: مظلوم، مظلوم است و باید یاد بگیریم صدای مظلوم را در حد توان خود به گوش دیگران برسانیم.

روضه حضرت علی‌اصغر(ع) به یاد کودکان غزه

او سپس به رسم همیشگی این مجلس، روضه خود را با یاد امام زمان(عج) آغاز کرد و دعای سلامتی ایشان را با زائران زمزمه کرد. او سپس به یاد کودکان غزه و مظلومیت آنان، به روضه‌خوانی برای حضرت علی اصغر(ع) پرداخت و این شعر را از حسن لطفی خواند:

دیدنت در همه راه معما شده است
تو کجا نیزه کجا وای چه با ما شده است؟

دیدنت سخت ولی سخت تر از آن این است
باز هم حرمله سر گرم تماشا شده است

باورم نیست که بالای سرم می خندی
دل من سوخته‌تر از دل لیلا شده است

ساربانی که نگین پدرت را دارد
چند روزی است در این قافله پیدا شده است

حجم تیری که علمدار زمین گیرش شد
باورم نیست که در حنجره ات جا شده است

کاش آرام رود قافله تا راه روی
بعد من نوبت لالایی زهرا شده است

کاش آرام رود تا که نیفتی از نی
ولی افسوس سر رأس تو دعوا شده است

نیزه داری که تو را می‌برد این را می‌گفت
باز هم زخم گلوی پسرت وا شده است

در بخش بعدی این مراسم مهدی رعنایی مداح اهل بیت(ع) به روضه‌خوانی پرداخت. او هم این شعر را برای حضرت علی‌اصغر(ع) خواند:

 لب تو حدّاقل سیر بود بهتر بود
به جای خون به لبت شیر بود بهتر بود

ز خون، محاسن و پشت لبت جوانه زده
به عمه گفتم اگر پیر بود بهتر بود

برای اینکه سرت بر زمین نیفتد، نی
به تاب زلف تو درگیر بود بهتر بود

سرت به نیزه که دیدم، به خویش گفتم اگر
بچه‌ام اسیر در غل و زنجیر بود، بهتر بود

گلوی کوچک تو جا برای نیزه نداشت
به جای نیزه اگر تیر بود بهتر بود

تمام حنجرت از تیر رشته رشته شده
به دست حرمله شمشیر بود، بهتر بود

اومدم اینجا توشه سالمو بردارم

رعنایی سپس این نوحه را خواند:

خوابم یا بیدارم
الآن که بین حرم تو و علمدارم
اومدم اینجا توشه سالمو بردارم
خوابم یا بیدارم

خوابم یا بیدارم
سرم رو کاشی‌های صحن تو میذارم
خیره به گنبدت شدم
برا تو می‌بارم خوابم یا بیدارم

مگه باورم میشه من رو سیاه کجا بهشت بین الحرمین
مگه باورم میشه میکشم نفس تو صحن پادشاه عالمین
مگه باورم میشه معلومه هنوز منو دوستم داری امام حسین

آرام جانم حسین حسین حسین حسین
روح و روانم حسین حسین حسین حسین

از شما ممنونم زائرتم به مادرت خدایی مدیونم
حالا که تو این بهشت چند روزی مهمونم از شما ممنونم

از شما ممنونم راهم دادی توی حرم نکردی بیرونم
نکردی بی‌محلی به چشمای گریونم از شما ممنونم

کاش همین جا بمیرم یا نباشه این زیارت آقا بار آخرم
تو رو جون مادرت قسمتم کن یه دفعم بیام آقا با مادرم
تو خودت میدونی که خیلی دلتنگ تو بود نشد بیارمش حرم

آرام جانم حسین حسین حسین حسین
روح و روانم حسین حسین حسین حسین

او سپس این نوحه را خواند و در ابتدای آن گفت زمانی که در از دنیا برویم، تنها کسی که برای ما می‌ماند امام حسین(ع) است. متن نوحه رعنایی به شرح زیر است:

رفیق روزگار بی‌کسی امام حسین
فقط به داد من تو می‌رسی امام حسین

تو این شرایطی رها نکردی دستمو
همیشه دادی حاجت دل شکستمو

فقط تویی تویی قراره بی قراریام
فقط تویی تویی دلیل گریه زاریام

فقط تویی تویی دلیل گریه زاریام
حسین آقام همه میرن تو میمونی برام

در بخش پایانی این مراسم هم محمدعلی شیرازی به مدح‌خوانی برای امیرالمومنین(ع) پرداخت و از جمعیت حاضر خواست تا نام امیرالمومنین را در بین‌الحرمین طوری ببرند که صدای مظلومیت مردم غزه باشد. او این شعر را خواند:

نام ما را بنویسید پریشانِ علی
شیعه مملکت و خطه سلمانِ علی

همه شب سفره ما پر شده از نامِ علی
کار زهراست که هستیم مسلمانِ علی

سالیانی است که مسکین و فقیر نجفیم
پادشاهیم،غلامان امیر نجفیم

شاه ما صاحب لوح و قلم است ای مردم
مهربان است خدای کرم است ای مردم

مونس لحظه شادی و غم است ای مردم
از علی هر چه بگوییم کم است ای مردم

ما کجا مدح علی، هر چه بگوییم خطاست
مدح او کار خداوند و نبی و زهراست